[ svaboda logo ] [ svaboda logo ] [ svaboda logo ]
[ svaboda logo ] [ svaboda logo ]
[ svaboda logo ]
[ svaboda logo ]
форум  


11 Кастрычніка 2006
Уладзімер Мацкевіч


Уладзімер Мацкевіч – мэтадоляг, філёзаф, аўтар шматлікіх артыкулаў, кнігі “Насуперак відавочнаму”, стваральнік сайту "Дыярыюш Рушэньня" www.worvik.com.

Цяпер Уладзімер далучыўся да галадоўкі вернікаў-пратэстантаў суполкі “Новае жыцьцё”. Гэтак вернікі дамагаюцца абараніць будынак сваёй царквы, які яны павінны вызваліць паводле рашэньня суду.
04.01.2006
Аляксандар Вайтовіч
10.01.2006
Сяргей Гайдукевіч
18.01.2006
Аляксандар Казулін
23.01.2006
Аляксандар Мілінкевіч
26.01.2006
Зянон Пазьняк
03.02.2006
Андрэй Дынько
09.02.2006
Павел Шарамет
15.02.2006
Лявон Вольскі
20.02.2006
Сяргей Калякін
28.02.2006
Алесь Пашкевіч
08.03.2006
Сьвятлана Алексіевіч
16.03.2006
Джордж Крол
23.03.2006
Аляксандар Мілінкевіч
30.03.2006
Ніна Шыдлоўская
05.04.2006
Крысьціна Шацікава
11.04.2006
Iвонка Сурвіла
19.04.2006
Марыюш Машкевіч
04.01.2006
Юры Бандажэўскі
10.05.2006
Іна Кулей
17.05.2006
Валер Леванеўскі
24.05.2006
Вячаслаў Сіўчык
31.05.2006
Валер Булгакаў
07.06.2006
Сяргей Тарпачоў
13.06.2006
Вінцук Вячорка
19.06.2006
Наш Васіль Быкаў

27.06.2006
100 дзён пасьля Плошчы

05.07.2006
Захар Шыбека

12.07.2006
Валер Дранчук
14.07.2006
Ірына Казуліна
19.07.2006
Ганна Кісьліцына

26.07.2006
Аляксандар Дабравольскі
02.08.2006
Вітаўт Мартыненка
08.08.2006
Янка Запруднік

14.08.2006
Сяргей Антончык
23.08.2006
Алесь Пушкін
28.08.2006
Іна Кулей
06.09.2006
Барыс Пятровіч

13.09.2006
Сьвятлана Завадзкая

20.09.2006
Аляксандар Старыкевіч

27.09.2006
Алесь Каліта

04.10.2006

Аляксандар Мілінкевіч
18.10.2006
Сяргей Харэўскі

25.10.2006
Анатоль Лябедзька
30.10.2006
Павал Севярынец

08.11.2006
Тацяна Процька

15.11.2006
Валер Булгакаў
22.11.2006
Сяргей Скрабец
29.11.2006
Андрэй Дынько
06.12.2006
Станіслаў Шушкевіч

13.12.2006
Уладзімер Някляеў

19.12.2006
Ваша Свабода
2003  2004  2005  2006
[ 09/10/2006 20:44 ]
Калi у Беларусi можа пачацца эканамiчны крызiс?
З таго, што мне вядома, ніякіх падставаў для эканамічнага крызісу няма. Калі ён пачнецца – не ведаю. Могуць быць пэўныя эканамічныя цяжкасьці з нагоды скарачэньня паставак нафты і газа – гэта так. Эканамічная палітыка рэжыму непрадбачлівая, а сытуатыўна-каньюнктурная. Даўно была зразумела нашая энэргетычная залежнасьць ад Расеі. Гэта стварае пэўны перакос гаспадаркі, эканамічную небясьпеку. Рэжым і ў эканамічным жыцьці кіруецца не розумам, а інстынктам самазахаваньня. Так і зараз. На надышоўшую энэргетычную небясьпеку ён адказвае пошукам альтэрнатыўных крыніцаў на Блізкім Усходзе, ці нават у Вэнэсуэле. Лепш позна, чым ніколі. Гэта паспрыяе аздараўленьню эканомікі, выпраўленьню застарэлых хібаў.

Зь іншага боку. Крызісы калі-нікалі можна прадказаць, але ж, таму яны і крызісы, што звальваюцца нечакана. Да крызісаў трэба рыхтавацца. Пакуль нават да эканамічнага крызісу больш падрыхтаваны рэжым, а не апазыцыя. Я так разумею, што пытаньне мае “заднюю думку” пра зьмену ўлады ў выпадку крызіса. Дарэмныя спадзяваньні. Шанцамі могуць скарыстацца кемлівыя і разумныя. А лайдакі і летуценьнікі, што чакаюць крызісу “як ля мора пагоды”, ні на што ня здольныя.

Эканоміка і палітыка цесна зьвязаныя, але ж эканамічныя праблемы вырашаюцца эканамічным чынам, а палітычныя – палітычным.
[ 09/10/2006 21:11 ]
Спaдaр Мaцкевіч, кaлі Вы гэткі рaзумны стрaтэг ды лідэр, чaму ж вы дaгэтуль не ствaрылі ўлaсную пaртыю? Чaму Вы не aргaнізaвaлі aніводнaй aкцыі ці нештa пaдобнaгa, кaб дaкaзaць улaсную моц? Вaшaе "рушaньне" ня ё прыклaд нaвaт грaмaдзкaгa aб'яднaння.
Тут два пытаньня і адно меркаваньне. Таму па парадку: 1) Менавіта таму, што стратэг. Калі б я меў на мэце ўласную партыю, то, напэўна, ствараў бы яе. Я маю на мэце перамогу над рэжымам, а ня ўласную структурку, дзе я быў бы лідэрам. Зараз шмат хто мае дробязныя партыі, дзе стаіць лідэрам, як маленькі і незалежны “лукашэнка”. Як стратэг, адказваю вам на першае пытаньне: Партыі сёньня ня маюць дачыненьня да перамогі над рэжымам, а забясьпечваюць толькі лякальныя інтарэсы сваіх кіраўнікоў, нават не членаў, і не свайго сацыяльнага апірышча, сваёй мэтавай групы.

Да таго ж, я сьцьвярджаю гэта ня толькі як стратэг “на будучыню”, а як той, хто мае папярэдні досьвед. Я меў непасрэднае дачыненьне да стварэньня партыі АГП і руху "Хартыя 97". Калі б я меў намер быць падобным на сёньняшніх так званых лідэраў, то трэба было мацней піярыцца – і быў бы сёньня сярод іх. Толькі я маю больш, чым яны. Я маю досьвед памылак і досьвед перамог. Гэта сапраўдны капітал, а не захаваньне пасады любым коштам. Зараз я ўдзельнічаю ў стварэньні хрысьціянскай партыі. Можа, пра гэта будуць спэцыяльныя пытаньні, тады адкажу падрабязьней. Зараз толькі пазначу, што калі Бог дасьць – і партыя паўстане, то гэта не будзе мая партыя, у тэм сэнсе, як партыі Статкевіча, Лябедзькі, Калякіна ці Пазьняка. Мне такое не патрэбна, і Беларусі гэта не на карысьць. Я і бяз гэтага лідэр, таму, што уплываю на думкі і меркаваньні.

2) Таму што моц ня ў гэтым, няма ў гэтым моцы. Больш таго, пасьлясакавіцкі пэрыяд паказвае, што здольных арганізаваць нейкія акцыі, ці нешта падобнае, як вы гаворыце – дзясяткі, калі ня сотні. А рабіць тое, што я раблю, могуць адзінкі, і павінны адзінкі. Абодва вашыя пытаньні сыходзяць са стэрэатыпаў, сьвядомасных трафарэтаў. Глядзіце шырэй, можа, убачыце нешта незаўважнае раней. Тое, што неабходна для перамогі. А акцыі рознага кшталту – сродак. Проста сродак. Калі сродак выкарыстоўваецца бязглузда і немэтазгодна, то грош яму кошт.

3) Ня ё прыклад, згодны з вамі. А хто вам казаў, што мы стваралі звычайнае грамадзкае аб’яднаньне? Мы ствараем нешта новае, а вы імкнецеся загнаць нас у старыя рамкі. У “Пракрустаў ложак” недаробленых грамадзкіх аб’яднаньняў. Мы ствараем новае, большае і лепшае. І ўжо зараз мы маем уплыў на шматлікія грамадзкія аб’яднаньні. І група “Разам”, і група 11 мінулага года – часткі Рушэньня. Ня стану нават пералічваць тыя грамадзкія ініцыятывы, з каторымі мы маем дачыненьні.
[ 09/10/2006 21:50 ]
Былі навіны пра Ваш удзел у стварэньні Дэмакратычна?-Хрысьціянскай партыі. Калі гэта адбудзецца, і ці дапамагаюць у гэытм нямецкія хрысьціян-дэмакраты?
Так, я ўдзельнічаў у аргкамітэце па стварэньню хрысьціянскай дэмакратыі. Больш за два гады таму гэтую ініцыятыву склікаў Павал Севярынец. Я тады выклаў аргкамітэту свой падыход да стварэньня партыі і паставіў два прынцыповых пытаньня, без адказу на якія ніякая новая партыя ня вартая клопату. Першае пытаньне: чым новая партыя будзе адрозьнівацца ад ужо існуючых? Што пазбавіць яе ад памылак і хібаў сёньняшніх партыяў? Другое пытаньне: хто робіць гэтую партыю хрысьціянскай па сутнасьці, а ня проста па назьве? Бо ў Беларусі існавалі і існуюць партыі і палітычныя групоўкі, якія маюць у назьве слова “хрысьціянскія”. А што ў іх хрысьціянскага – нікому невядома. Больш таго, калі адыёзнаму Чартовічу праваслаўная царква забараніла карыстацца ў назьве сваёй чарнасоценнай арганізацыі назву “Праваслаўная ініцыятыва”, ён зарэгістраваў “Хрысьціянскую ініцыятыву”.

Я прапанаваў і свае адказы на гэтыя пытаньні. Калі я ўбачыў, што сябры аргкамітэту нават ня хочуць задумвацца пра гэта, што ім прасьцей дзейнічаць па шаблону, ствараць яшчэ адну неўплывовую мікрапартыю лідэрскага тыпу, я сышоў з першапачатковага аргкамітэту і працягнуў рухацца ў гэтым накірунку з групай аднадумцаў. Мэта яшчэ далёка. Нам не патрэбна нічога, што падобнае на сёньняшнія палітычныя фатальна непасьпяховыя партыі. Я зьездзіў да Севярынца ў Старое Сітна і распавёў пра ўсё гэта. Справа ўскладняецца тым, што сёньня існуюць тры ініцыятывы па стварэньню хрысьціянскай партыі: нашая – ініцыятыва “Рушэньня”, другая – рэшткі ўзгаданай ініцыятывы на чале з Аляксеем Шэйнам, трэцяя – на чале з Іванам Пашкевічам. З ініцыятывай Шэйна мы імкнёмся знайсьці паразуменьне, на жаль без узаемнасьці, але гэта палітыка. Што тычыцца сёньняшніх падзеяў, то мы разам, разам з братамі па веры, разам з царквой “Новае жыцьцё”.
[ 09/10/2006 21:55 ]
Вітаю, якія на Вашу думку пэрспэктывы ў Аляксандра Мілінкевіча, як у лідэра абьяднанай апазыцыі? Алесь (Варшава)
Вельмі шкадую, але, адказваю шчыра – амаль ніякіх. Пакуль ён – адзін сярод некалькіх. Ён страціў свой шанец.
[ 09/10/2006 22:14 ]
Вітаю, Уладзімер! Вам не здаецца, што Мілінкевіч спрабуе пазбавіцца ад баласту ў выглядзе АГП зь Лябедзькай і інш. і стварыць сваю структуру. Наколькі жыцьцяздольную пакажа час. Але няўжо трэба было чакаць год, каб убачыць, што разам з "лябедзькамі, калякінамі і шушкевічамі" (дарэчы сьпіс можна было працягваць) нічога талковага зрабіць не атрымаецца дакладна? З павагай, Сяржук.
Так, маеце рацыю. Падзяляю вашу думку. Толькі дадам, што гэта трэба было зрабіць значна раней. Мілінкевіч меў тры шанцы для гэтага. Першы: летам мінулага году, калі стваралася кааліцыя. Другі: у момант стварэньня перадвыбарчага штабу ў той кароткі час, які ляжыць паміж мінулагоднім Кангрэсам і абвяшчэньнем выбараў. Трэці: на хвалі пасьлясакавіцкага ўздыму ў красавіку-траўні. Сёньня гэта ўсё роўна трэба рабіць, але гэта ўжо ня верне яму статуса адзінага лідэра.
[ 10/10/2006 02:49 ]
Усім вядома, што харызматычная сэкта пяцідзесятнікаў NEW LIFE, якая зьяўляецца злосным русіфікатарам беларускага насельніцтва, зьнішчальніцай нацыянальнай ідэнтычнасьці і робіць гэта агрэсыўна і безкампрамісна, ня горш за лысага чорта, кіруецца рознымі выхадцамі з Украіны стала аб"ектам амбіцыёзнага зацікаўленьня гэбіста і авантурыста Мацкевіча. Трэба ня мець сумленьня і настолькі запраданцамі быць каб раскручваць у эфіры розную навалач.HUHU@TUT.BY
Я ня бачу пытаньня, на якое адказваць. Гэты HUHU ўсё ведае лепш за ўсіх. Гэткае я чуў не аднойчы. Не навіна. І пра царкву, і пра сябе. Не разумею я такіх людзей.
[ 10/10/2006 04:33 ]
Калі, адкуль і чаму Вы прыехалі ў Беларусь?
Зайдзіце на сайт www.worvik.com . Та знойдзеце спасылку на біяграфію. Прабачце, што адказваю так, проста так і прасьцей, і карацей. Бо Бог не даваў мне сумаваць і лайдачыць, таму распавядаць пра гэта доўга. Я марыў вярнуцца на Беларусь дасьведчаным і падрыхтаваным, каб быць карысным Радзіме. І Бог даў мне такую магчымасьць.
[ 10/10/2006 07:46 ]
Як вы лічыце адкуль вырасла праблема вакол царрквы "Новае жыцце" і хто яе ініцыятар, Мінгорвыканкам ці хто іншы? Вы думаеце што галадоўкай можна дабіца чаго-нібудзь добрага ў вырашенні гэтай праблемы?
Праблема “Новага жыцьця” агульная, што і ў іншых хрысьціянаў. Проста гэта буйная царква, таму і больш заўважная. І яна стаіць на сваім, слухаючыся сапраўднага валадара Беларусі – Спадара нашага, а не часовых уладаў. Таму сёньня “Новае жыцьцё” як эвангельскі “дом на гары” – той, што ўсім бачны, зь якога бяруць прыклад. Я сачыў за разьвіцьцём падзеяў з царквой “Новае жыцьцё”, што-нішто ведаю, але ж лепш зьвярнуцца да дакладнай інфармацыі, яе можна ўсю атрымаць на сайце царквы www.newlife.by .

Цяпер пра галадоўку. Па-першае, гэта пост-галадоўка. Посьцімся мы перад Богам, і на яго дапамогу спадзяемся. Ён дае нам сілы і Духа Сьвятога, каб мы не стаміліся, ня збочылі са шляху Яго. А галадоўка для людзей, грамадзтва і афіцыйных уладаў. Галадуючыя, больш за 100 чалавек, адмовіліся ад усялякай ежы, мы п'ем толькі ваду, але сотні, можа і тысячы, ня маю дакладных лічбаў, трымаюць пост па свайму разуменьню. Галоўнае – мы усе разам, мы салідарныя па-чалавечы, мы адзінадушны ў веры і любові да Бога. Галадоўка бестэрміновая, на месца тых, хто ня вытрывае, прыйдуць іншыя. Я буду галадаваць у будынку царквы, пакуль не пакіне цялесная сіла. Я даў расьпіску пра згоду на прымусовае вывядзеньне мяне з галадоўкі, калі страчу прытомнасьць і не змагу адказваць за свае ўчынкі. Калі мяне вынесуць адсюль, на маю раскладушку ўжо ёсьць каму прыйсьці. Спадзяюся, што браты і мэдыкі не дадуць мне памерці, але на ўсё воля Божая. Хай яна зьдзейсьніцца. Мы, рэфарматы, молімся пра нашыя патрэбы, просім пра іх Бога, але дадаём: “Хай зьдзейсьніцца воля Твая, не так як я хачу, а як Ты”.

Вы пытаецеся пра маю думку пра дзейснасьць галадоўкі, я адказваю, што ўсялякі мэтад і сродак патрабуе правільнага выкарыстаньня. І кожны сродак у нязграбных руках прыносіць шкоду. Падкрэсьліваю два аспэкты. Першы: правільнае і дакладнае ўжываньне мэтаду – стратэгія і тактыка, а ня нешта адно без другога, як гэта часта здараецца ў нас на Беларусі. Другі: самы лепшы чалавечы мэтад, самая моцна зброя – нішто, калі няма Божай волі на перамогу. Калі мы дакладныя ў першым, Бог не замарудзіць і зробіць сваю справу.
[ 10/10/2006 11:17 ]
Spadar Уладзімер! 1/ Jakiia gistarycznyia pomniki Bieіarusi dla Vas najbolsz znacznyia i czamu? 2/ Jakiia gistarycznyia pomniki Bieіarusi moguc pryvabic turystau? Z pavagaj,
Ха! Для мяне асабіста – гістарычная Гародня. Я закаханы ў гэты горад. Убачыўшы яго першы раз у 10 год, я жыву пад гэтым уражаньнем. Пакінуўшы яго ў 18 год, я вяртаюся, наведваючы бацькоў я выгадваю хоць некалькі гадзінак каб прайсьціся пешшу па ўлюбёных месцах, абавязковы зазірнуць у малавядомы мне куток. Але гэта маё асабістае. Гістарычную Гародню трэба песьціць і даглядаць, а на добры лад удасканаленая, яна можа стаць вельмі прывабнай для турыстаў. Толькі трэба, каб і даглядам, і ўладкаваньнем займаліся прафэсіяналы і гаспадары, а не выпадковыя людзі. А турыстам шмат чаго можна прапанаваць. Можна ладзіць маршруты на храмах. Ёсьць цудоўныя маршруты на кальвінскіх мясьцінах Рэфармацыі. А барока часоў контррэфармацыі? А праваслаўныя храмы? Ня тыя мураўёўскія навабуды з цыбулінамі, а наша вялікалітоўская архітэктура. Ну і сучасны вясковы і экалягічны турызм. Наша краіна такая чароўная! Такая прывабная! Проста мы да ўсяго прызвычаіліся. А для кагосьці ўсё гэта экзотыка. Мы яшчэ і не браліся за тое, каб зрабіць гэты здабытак на агульную карысьць.
[ 11/10/2006 00:32 ]
Владимир, расскажите, пожалуйста, что Вы думаете о весенних флеш-мобах, которые проводила минская молодёжь? Спасибо.
Я лічу гэта ўвогуле добрай зьявй. Гэта сьведчыць пра абудженьне новай хвалі, у якой, можа, зьявяцца і новыя лідэры. Шмат зь іх сапраўды могуць арганізоўваць такія рэчы ў нашых непрыемных умовах. Таму я сам і мае сябры з Рушэньня хацелі пазнаёміцца з тымі, хто робіць гэтыя флэшмобы - сярод іх шмат добрых арганізатараў.
[ 11/10/2006 10:20 ]
Выйшаў збор вашых перавыдадзеных тэкстаў "Насуперак відавочнаму". А ці не плануеце вы выданне новых кнігаў? Дзякуй.
Так, у плянах гэта ёсьць, больш таго, зараз падрыхтавана да выданьня кніга-памфлет, такі цалкам постмадэрновы тэкст, па-расейску ён называецца "Вызывающее молчание". Гэта тэкст таксама 2000 году, не зусім сьвежы і рыхтуецца наступная кніга, "Вера і культурная палітыка". У ёй будуць ужо ня толькі мае тэксты. І рыхтуецца яшчэ некалькі кніг, можа быць, атрымаецца - пра рэформу адукацыі і ўвогуле пра адукацыю, пра нашыя напрацоўкі.
[ 11/10/2006 10:30 ]
Навошта было выдаваць кнігі дзесяцігадовай даўніны? Што у іх зараз можа быць каштоўнага?
Вы паглядзіце і пачытайце. Я заўсёды імкнуўся пісаць пра істотнае, а не імгненна зьнікаючае. У гэтых тэкстах, мне падаецца, мала каньюнктуры, сытуацыйнай каньюнктуры, хоць і разважаньне ў іх заснавана на рэальных падзеях таго часу. Аўтару цяжка казаць пра свае творы, лепў каб пра гэта выказаліся крытыкі. Шмат хто кажа, што гэтыя 3 тэксты вельмі актуальныя сёньня, я хацеў бы спадзявацца, што яны захаваюць сваю актуальнасьць на пэўны час і надалей.
[ 11/10/2006 11:13 ]
Добры дзень! Зьяўляюся пастаянным чытачом вашага сайту. Некаторы час таму вы там выказвалі ідэю аб стварэньні сваёй палітычнай партыі. На колькі я разумею, ідэя добрая, але ва ў нашых умовах можна сказаць нерэалізуемая. Раскажыце каліласка ці жывая яшчэ гэтая ідэя, якія ёсьць зрухі ў гэтым накірунку? І другое пытаньне: На што плянуецца зрабіць упор вашае дзейнасьці ў бліжэйшай пэрспэктыве? Да якіх бліжэйшы падзей трэба рыхтавацца беларускай апазіцыі, вашаму "Рушэньню" і беларускаму грамадству? Дзякую. Ігар, Менск.
Дзякуй, Ігар. Я вышэй ужо гаварыў пра хрысьціянскую партыю, яе стварэньне і цяжкасьці на гэтым шляху. Мы не пакідаем гэтай ідэі, і вы правільна заўважылі, што гэта нялёгкая справа ў нашыя часы. Але ж менавіта гэта сёньня трэба рабіць, не зважаючы на цяжкасьці. Калі ў краіне пануе амаралізм, калі амаль зьведзеная на нішто грамадзянская актыўнасьць і адказнасьць, разбураныя сацыяльныя інстытуцыі, хрысьціянства застаецца апошнім фарпостам свабоды духу і свабоды асобы. Адштурхнуўшыся ад хрысьціянскай свабоды волі, прагі да свабоды, мы здолеем распачаць абуджэньне нацыі. Другое пытаньне: мне ўжо задалі некалькі пытаньняў пра вулічныя акцыі, пра тое, што я чагосьці не раблю. Навошта мне ўлазіць у флэшмобы і вулічныя акцыі, калі безь мяне шмат тых, хто іх ладзіць. Я шукаю тое, што павінна рабіцца, але ж яго ніхто ня робіць. І пачынаю гэта рабіць. Сёньня час грунтоўнай працы, грунтоўнай і канцэптуальнай. Вулічная мітусьня сёньня ніякага плёну ня мае. Усяму свой час. Паразы апазыцыі і дэмакратыі ў Беларусі тлумачацца шмат у чым менавіта тым, што ўсё робіцца несвоечасова. Зараз галоўнае - вывучаць час, дасьледаваць саміх сябе, і таму героямі нашага часу, пасьлясакавіцкага, павінны стаць ня вулічныя правадыры, якія часьцей за ўсё ня ведаюць, куды весьці натоўп і што рабіць, калі ён сабраўся, а мысьляры, філёзафы, дасьледчыкі. Хопіць улётачных думак, улётачнага мысьленьня. Зьвярніцеся да грунтоўных тэкстаў. Зараз час думаць. Думаць заўсёды ня шкодна, але ж зараз любое дзеяньне бяз думкі нічога ня вартае.
[ 11/10/2006 13:19 ]
Здравствуйте Владимир! Вы много учите жизни наших оппозиционеров, а когда Вы сами, своим личным примером покажите как нужно работать на политическом поле в наших условиях? Или у вас в активе и будут оставаться только голословные фразы? Спасибо. Сергей К.
Дзякуй за пытаньне, але ж я нікога не вучу жыцьцю. Калі ўжо і можна мяне абвінаваціць у тым, што я кагосьці імкнуся вучыць, то толькі дзейнасьці і мэтадалёгіі гэтай дзейнасьці. Што да прыкладу ўласным жыцьцём - я канечне не ідэальны чалавек, але ж я раблю толькі тое, што гавару, і заўсёды падкрэсьліваю, што словы нічога ня вартыя, калі яны не пацьвярджаюцца дзеяньнямі. Ня так шмат момантаў у маім жыцьці, за якія я павінен каяцца і казаць, што я рабіў ня тое, што гаварыў. І ў палітыцы я досыць даўно, і ня бачу, што такога я рабіў, што б адрозьнівалася ад таго, што б я пісаў і гаварыў - нават калі я быў у кіраўніцтва АГП і Хартыі 97 на яе пачатку. Сёньня таксама, здаецца, мае прагнозы і папярэджаньні пацьвердзіліся, таму ня вельмі разумею, за што мяне тут папракаюць.
[ 11/10/2006 14:09 ]
Галадоўка неэфэктыўная без публічнасьці. Трэба шукаць іншых мэтадаў. Анатоль з Гомеля.
Маеце рацыю, Анатоль. Галадоўка павінна мець добрае асьвятленьне ў сродках масавай інфармацыі. Незалежныя і замежныя СМІ добра асьвятляюць гэтую акцыю, а на нашыя дзяржаўныя СМІ ніхто і не спадзяваўся. І вельмі добра было б, калі б людзі распавядалі пра тое, што яны даведаліся, адзін аднаму. У таталітарнай дзяржаве - гэта лепшы сродак распаўсджаньня інфармацыі.
[ 11/10/2006 14:24 ]
Здравствуйте, Владимир! Не кажется ли Вам, что достижение победы в борьбе с режимом Лукашенко в ближайшее время невозможно и оппозиции пора переходить к диссидентской и правозащитной деятельности, выдвигать из своей среды или искать на стороне духовных лидеров и заняться самиздатом и информированием народа? До 2017 года еще есть время. С уважением, Дмитрий В.
Зьміцер, я асабіста быў дысыдэнтам у свае часы, і ня думаю, што гэта правільнае жыцьцё. Калі ёсьць магчымасьць змагацца, трэба змагацца. Ну вось я сёньня і ўдзельнічаю ў такім змаганьні. А перамога магчымая, калі на гэта ёсьць Божая воля. Калісьці моцны таталітарны рэжым Чаўшэску ў Румыніі зламаўся, паспрабаваўшы ваяваць з маленькай рэфармацкай царквой. А пра тое, што патрэбная грунтоўная праца, я адказаў трохі вышэй.
[ 11/10/2006 14:30 ]
Як бы Вы ацанiлi пост-галадоуку,у якасцi аналiтыка?
Падступнае пытаньне. Я ўдзельнічаю ў гэтым пасьце-галадоўцы, таму што не магу іначай. Мае браты і сёстры, зь якімі мы зараз знаходзімся ў будынку царквы "Новае жыцьцё", многа чытаюць Біблію, і нас натхняюць біблейскія вобразы. Уявіце сабе падлетка Давіда супраць гіганта Галіяфа. Давід перамог, і што такое гэты рэжым супраць Бога? Рэжым можа згвалціць нас, але ніколі не пераможа праўды і Бога. Ён ужо прайграў, падняўшы руку на царкву. Ня толькі гэтую, "Новае жыцьцё", але і ўвогуле Царкву.
[ 11/10/2006 14:37 ]
Сення зноў пачалі часцей падымаць пытанне аб магчымай страце незалежнасці. Ці сапраўды пагроза такая рэальная? Алесь, Менск
На жаль, верагоднасьць страты незалежнасьці ўсё яшчэ існуе. Мне вядома, што сёньня Лукашэнка і рэжым вельмі зацікаўлены самі ў звхвывньні незалежнасьці, і некаторыя крокі ўнутры- і зьнешнепалітычныя, якія робіць рэжым, здаецца, памяншаюць пагрозу страты незалежнасьці. Але ж рэжым кіруецца амаль зьвярыным інстынктам самазахаваньня, і пакуль існуюць такія рэжымы, ніколі нельга недаацэньваць небясьпеку. У іх няма ніякіх прынцыпаў, таму, адчуваючы пагрозу свайму валадарству, яны здольныя на розныя выбрыкі. Давайце будзем пільнымі.
[ 11/10/2006 14:41 ]
Вы сказалi, што "ніякіх падставаў для эканамічнага крызісу няма." А чаму тады ў Лукашэнкi такая нэрвовая, нават паранаiдальная рэакцыя на магчымае падняцце коштаў на газ? А цяпер, вiдаць, i на нафту адрэагуе... Чаго яму так хвалявацца, калi ўсё нармальна? Сяргей, Вялейка
Лукашэнка ўвогуле чалавек нэрвовы. Не заўсёды яго гістэрычныя, як вы кажаце, рэакцыі абгрунтаваныя рэальнай сытуацыяй і рэальнымі падзеямі. Ён значна больш эмацыйна рэагуе на тое, што ламаюць яго пляны. Думаю, што ён шмат спадзяваньняў меў на "халяўныя" нафту і газ. Яго пазбавілі халявы. Таму ён і нэрвуецца. А для эканомікі цалкам танныя энэрганосьбіты, таньнейшыя за ранкавы кошт - горш чым наркотык. Таму ўсё адбываецца адпаведна эканамічным законам. Не зьвяртайце ўвагі на гістэрыю нават такой значнай асобы ў краіне. Аналізуйце рэальныя працэсы.
[ 11/10/2006 14:53 ]
Мы заканчваем нашу онлайн-канфэрэнцыю. Вэб-рэдактар.
Дзякую Радыё Свабода за апэратыўнае і аб'ектыўнае асьвятленьне нашай барацьбы. Спадзяюся, што слухачы і інтэрнэт-аўдыторыя Радыё Свабода сочаць за пастом-галадоўкай. Нам патрэбны ваша салідарнасьць, спачуваньне, мы спадзяемся на тое, што нашыя словы і дзеяньні адгукнуцца ў вашых сэрцах і душах, і мы ўсе разам зь сілай Божай пераможам. Падтрымайце нас, калі ўлады пачнуць супраць нас гвалтоўныя дзеяньні. А мы вытрываем. Дзякуй усім. Шкада, што я ня здолеў адказаць на астатнія пытаньні.
 галоўная
 угару