 |
|
Уладзімер Мацкевіч
Уладзімер Мацкевіч – мэтадоляг, філёзаф, аўтар шматлікіх артыкулаў, кнігі “Насуперак відавочнаму”, стваральнік сайту "Дыярыюш Рушэньня" www.worvik.com.
Цяпер Уладзімер далучыўся да галадоўкі вернікаў-пратэстантаў суполкі “Новае жыцьцё”. Гэтак вернікі дамагаюцца абараніць будынак сваёй царквы, які яны павінны вызваліць паводле рашэньня суду. |
|
2003
2004
2005
2006 |
| [ 09/10/2006 20:44 ] |
| Калi у Беларусi можа пачацца эканамiчны крызiс? |
З таго, што мне вядома, ніякіх падставаў для эканамічнага крызісу няма. Калі ён пачнецца – не ведаю. Могуць быць пэўныя эканамічныя цяжкасьці з нагоды скарачэньня паставак нафты і газа – гэта так. Эканамічная палітыка рэжыму непрадбачлівая, а сытуатыўна-каньюнктурная. Даўно была зразумела нашая энэргетычная залежнасьць ад Расеі. Гэта стварае пэўны перакос гаспадаркі, эканамічную небясьпеку. Рэжым і ў эканамічным жыцьці кіруецца не розумам, а інстынктам самазахаваньня. Так і зараз. На надышоўшую энэргетычную небясьпеку ён адказвае пошукам альтэрнатыўных крыніцаў на Блізкім Усходзе, ці нават у Вэнэсуэле. Лепш позна, чым ніколі. Гэта паспрыяе аздараўленьню эканомікі, выпраўленьню застарэлых хібаў.
Зь іншага боку. Крызісы калі-нікалі можна прадказаць, але ж, таму яны і крызісы, што звальваюцца нечакана. Да крызісаў трэба рыхтавацца. Пакуль нават да эканамічнага крызісу больш падрыхтаваны рэжым, а не апазыцыя. Я так разумею, што пытаньне мае “заднюю думку” пра зьмену ўлады ў выпадку крызіса. Дарэмныя спадзяваньні. Шанцамі могуць скарыстацца кемлівыя і разумныя. А лайдакі і летуценьнікі, што чакаюць крызісу “як ля мора пагоды”, ні на што ня здольныя.
Эканоміка і палітыка цесна зьвязаныя, але ж эканамічныя праблемы вырашаюцца эканамічным чынам, а палітычныя – палітычным. |
| [ 09/10/2006 21:11 ] |
| Спaдaр Мaцкевіч, кaлі Вы гэткі рaзумны стрaтэг ды лідэр, чaму ж вы дaгэтуль не ствaрылі ўлaсную пaртыю? Чaму Вы не aргaнізaвaлі aніводнaй aкцыі ці нештa пaдобнaгa, кaб дaкaзaць улaсную моц? Вaшaе "рушaньне" ня ё прыклaд нaвaт грaмaдзкaгa aб'яднaння. |
Тут два пытаньня і адно меркаваньне. Таму па парадку: 1) Менавіта таму, што стратэг. Калі б я меў на мэце ўласную партыю, то, напэўна, ствараў бы яе. Я маю на мэце перамогу над рэжымам, а ня ўласную структурку, дзе я быў бы лідэрам. Зараз шмат хто мае дробязныя партыі, дзе стаіць лідэрам, як маленькі і незалежны “лукашэнка”. Як стратэг, адказваю вам на першае пытаньне: Партыі сёньня ня маюць дачыненьня да перамогі над рэжымам, а забясьпечваюць толькі лякальныя інтарэсы сваіх кіраўнікоў, нават не членаў, і не свайго сацыяльнага апірышча, сваёй мэтавай групы.
Да таго ж, я сьцьвярджаю гэта ня толькі як стратэг “на будучыню”, а як той, хто мае папярэдні досьвед. Я меў непасрэднае дачыненьне да стварэньня партыі АГП і руху "Хартыя 97". Калі б я меў намер быць падобным на сёньняшніх так званых лідэраў, то трэба было мацней піярыцца – і быў бы сёньня сярод іх. Толькі я маю больш, чым яны. Я маю досьвед памылак і досьвед перамог. Гэта сапраўдны капітал, а не захаваньне пасады любым коштам. Зараз я ўдзельнічаю ў стварэньні хрысьціянскай партыі. Можа, пра гэта будуць спэцыяльныя пытаньні, тады адкажу падрабязьней. Зараз толькі пазначу, што калі Бог дасьць – і партыя паўстане, то гэта не будзе мая партыя, у тэм сэнсе, як партыі Статкевіча, Лябедзькі, Калякіна ці Пазьняка. Мне такое не патрэбна, і Беларусі гэта не на карысьць. Я і бяз гэтага лідэр, таму, што уплываю на думкі і меркаваньні.
2) Таму што моц ня ў гэтым, няма ў гэтым моцы. Больш таго, пасьлясакавіцкі пэрыяд паказвае, што здольных арганізаваць нейкія акцыі, ці нешта падобнае, як вы гаворыце – дзясяткі, калі ня сотні. А рабіць тое, што я раблю, могуць адзінкі, і павінны адзінкі. Абодва вашыя пытаньні сыходзяць са стэрэатыпаў, сьвядомасных трафарэтаў. Глядзіце шырэй, можа, убачыце нешта незаўважнае раней. Тое, што неабходна для перамогі. А акцыі рознага кшталту – сродак. Проста сродак. Калі сродак выкарыстоўваецца бязглузда і немэтазгодна, то грош яму кошт.
3) Ня ё прыклад, згодны з вамі. А хто вам казаў, што мы стваралі звычайнае грамадзкае аб’яднаньне? Мы ствараем нешта новае, а вы імкнецеся загнаць нас у старыя рамкі. У “Пракрустаў ложак” недаробленых грамадзкіх аб’яднаньняў. Мы ствараем новае, большае і лепшае. І ўжо зараз мы маем уплыў на шматлікія грамадзкія аб’яднаньні. І група “Разам”, і група 11 мінулага года – часткі Рушэньня. Ня стану нават пералічваць тыя грамадзкія ініцыятывы, з каторымі мы маем дачыненьні. |
| [ 09/10/2006 21:50 ] |
| Былі навіны пра Ваш удзел у стварэньні Дэмакратычна?-Хрысьціянскай партыі. Калі гэта адбудзецца, і ці дапамагаюць у гэытм нямецкія хрысьціян-дэмакраты? |
Так, я ўдзельнічаў у аргкамітэце па стварэньню хрысьціянскай дэмакратыі. Больш за два гады таму гэтую ініцыятыву склікаў Павал Севярынец. Я тады выклаў аргкамітэту свой падыход да стварэньня партыі і паставіў два прынцыповых пытаньня, без адказу на якія ніякая новая партыя ня вартая клопату. Першае пытаньне: чым новая партыя будзе адрозьнівацца ад ужо існуючых? Што пазбавіць яе ад памылак і хібаў сёньняшніх партыяў? Другое пытаньне: хто робіць гэтую партыю хрысьціянскай па сутнасьці, а ня проста па назьве? Бо ў Беларусі існавалі і існуюць партыі і палітычныя групоўкі, якія маюць у назьве слова “хрысьціянскія”. А што ў іх хрысьціянскага – нікому невядома. Больш таго, калі адыёзнаму Чартовічу праваслаўная царква забараніла карыстацца ў назьве сваёй чарнасоценнай арганізацыі назву “Праваслаўная ініцыятыва”, ён зарэгістраваў “Хрысьціянскую ініцыятыву”.
Я прапанаваў і свае адказы на гэтыя пытаньні. Калі я ўбачыў, што сябры аргкамітэту нават ня хочуць задумвацца пра гэта, што ім прасьцей дзейнічаць па шаблону, ствараць яшчэ адну неўплывовую мікрапартыю лідэрскага тыпу, я сышоў з першапачатковага аргкамітэту і працягнуў рухацца ў гэтым накірунку з групай аднадумцаў. Мэта яшчэ далёка. Нам не патрэбна нічога, што падобнае на сёньняшнія палітычныя фатальна непасьпяховыя партыі. Я зьездзіў да Севярынца ў Старое Сітна і распавёў пра ўсё гэта. Справа ўскладняецца тым, што сёньня існуюць тры ініцыятывы па стварэньню хрысьціянскай партыі: нашая – ініцыятыва “Рушэньня”, другая – рэшткі ўзгаданай ініцыятывы на чале з Аляксеем Шэйнам, трэцяя – на чале з Іванам Пашкевічам. З ініцыятывай Шэйна мы імкнёмся знайсьці паразуменьне, на жаль без узаемнасьці, але гэта палітыка. Што тычыцца сёньняшніх падзеяў, то мы разам, разам з братамі па веры, разам з царквой “Новае жыцьцё”. |
| [ 09/10/2006 21:55 ] |
| Вітаю,
якія на Вашу думку пэрспэктывы ў Аляксандра Мілінкевіча, як у лідэра абьяднанай апазыцыі?
Алесь (Варшава) |
| Вельмі шкадую, але, адказваю шчыра – амаль ніякіх. Пакуль ён – адзін сярод некалькіх. Ён страціў свой шанец. |
| [ 09/10/2006 22:14 ] |
| Вітаю, Уладзімер!
Вам не здаецца, што Мілінкевіч спрабуе пазбавіцца ад баласту ў выглядзе АГП зь Лябедзькай і інш. і стварыць сваю структуру. Наколькі жыцьцяздольную пакажа час. Але няўжо трэба было чакаць год, каб убачыць, што разам з "лябедзькамі, калякінамі і шушкевічамі" (дарэчы сьпіс можна было працягваць) нічога талковага зрабіць не атрымаецца дакладна?
З павагай, Сяржук. |
| Так, маеце рацыю. Падзяляю вашу думку. Толькі дадам, што гэта трэба было зрабіць значна раней. Мілінкевіч меў тры шанцы для гэтага. Першы: летам мінулага году, калі стваралася кааліцыя. Другі: у момант стварэньня перадвыбарчага штабу ў той кароткі час, які ляжыць паміж мінулагоднім Кангрэсам і абвяшчэньнем выбараў. Трэці: на хвалі пасьлясакавіцкага ўздыму ў красавіку-траўні. Сёньня гэта ўсё роўна трэба рабіць, але гэта ўжо ня верне яму статуса адзінага лідэра. |
| [ 10/10/2006 02:49 ] |
| Усім вядома, што харызматычная сэкта пяцідзесятнікаў NEW LIFE, якая зьяўляецца злосным русіфікатарам беларускага насельніцтва, зьнішчальніцай нацыянальнай ідэнтычнасьці і
робіць гэта агрэсыўна і безкампрамісна, ня горш за лысага чорта, кіруецца рознымі выхадцамі з Украіны стала аб"ектам амбіцыёзнага зацікаўленьня гэбіста і авантурыста Мацкевіча. Трэба ня мець сумленьня і настолькі запраданцамі быць
каб раскручваць у эфіры розную навалач.HUHU@TUT.BY |
| Я ня бачу пытаньня, на якое адказваць. Гэты HUHU ўсё ведае лепш за ўсіх. Гэткае я чуў не аднойчы. Не навіна. І пра царкву, і пра сябе. Не разумею я такіх людзей. |
| [ 10/10/2006 04:33 ] |
| Калі, адкуль і чаму Вы прыехалі ў Беларусь? |
| Зайдзіце на сайт www.worvik.com
. Та знойдзеце спасылку на біяграфію. Прабачце, што адказваю так, проста так і прасьцей, і карацей. Бо Бог не даваў мне сумаваць і лайдачыць, таму распавядаць пра гэта доўга. Я марыў вярнуцца на Беларусь дасьведчаным і падрыхтаваным, каб быць карысным Радзіме. І Бог даў мне такую магчымасьць. |
| [ 10/10/2006 07:46 ] |
| Як вы лічыце адкуль вырасла праблема вакол царрквы "Новае жыцце" і хто яе ініцыятар, Мінгорвыканкам ці хто іншы? Вы думаеце што галадоўкай можна дабіца чаго-нібудзь добрага ў вырашенні гэтай праблемы? |
Праблема “Новага жыцьця” агульная, што і ў іншых хрысьціянаў. Проста гэта буйная царква, таму і больш заўважная. І яна стаіць на сваім, слухаючыся сапраўднага валадара Беларусі – Спадара нашага, а не часовых уладаў. Таму сёньня “Новае жыцьцё” як эвангельскі “дом на гары” – той, што ўсім бачны, зь якога бяруць прыклад. Я сачыў за разьвіцьцём падзеяў з царквой “Новае жыцьцё”, што-нішто ведаю, але ж лепш зьвярнуцца да дакладнай інфармацыі, яе можна ўсю атрымаць на сайце царквы www.newlife.by
.
Цяпер пра галадоўку. Па-першае, гэта пост-галадоўка. Посьцімся мы перад Богам, і на яго дапамогу спадзяемся. Ён дае нам сілы і Духа Сьвятога, каб мы не стаміліся, ня збочылі са шляху Яго. А галадоўка для людзей, грамадзтва і афіцыйных уладаў. Галадуючыя, больш за 100 чалавек, адмовіліся ад усялякай ежы, мы п'ем толькі ваду, але сотні, можа і тысячы, ня маю дакладных лічбаў, трымаюць пост па свайму разуменьню. Галоўнае – мы усе разам, мы салідарныя па-чалавечы, мы адзінадушны ў веры і любові да Бога. Галадоўка бестэрміновая, на месца тых, хто ня вытрывае, прыйдуць іншыя. Я буду галадаваць у будынку царквы, пакуль не пакіне цялесная сіла. Я даў расьпіску пра згоду на прымусовае вывядзеньне мяне з галадоўкі, калі страчу прытомнасьць і не змагу адказваць за свае ўчынкі. Калі мяне вынесуць адсюль, на маю раскладушку ўжо ёсьць каму прыйсьці. Спадзяюся, што браты і мэдыкі не дадуць мне памерці, але на ўсё воля Божая. Хай яна зьдзейсьніцца. Мы, рэфарматы, молімся пра нашыя патрэбы, просім пра іх Бога, але дадаём: “Хай зьдзейсьніцца воля Твая, не так як я хачу, а як Ты”.
Вы пытаецеся пра маю думку пра дзейснасьць галадоўкі, я адказваю, што ўсялякі мэтад і сродак патрабуе правільнага выкарыстаньня. І кожны сродак у нязграбных руках прыносіць шкоду. Падкрэсьліваю два аспэкты. Першы: правільнае і дакладнае ўжываньне мэтаду – стратэгія і тактыка, а ня нешта адно без другога, як гэта часта здараецца ў нас на Беларусі. Другі: самы лепшы чалавечы мэтад, самая моцна зброя – нішто, калі няма Божай волі на перамогу. Калі мы дакладныя ў першым, Бог не замарудзіць і зробіць сваю справу. |
| [ 10/10/2006 11:17 ] |
| Spadar Уладзімер! 1/ Jakiia gistarycznyia pomniki Bieіarusi dla Vas najbolsz znacznyia i czamu? 2/ Jakiia gistarycznyia pomniki Bieіarusi moguc pryvabic turystau? Z pavagaj, |
| Ха! Для мяне асабіста – гістарычная Гародня. Я закаханы ў гэты горад. Убачыўшы яго першы раз у 10 год, я жыву пад гэтым уражаньнем. Пакінуўшы яго ў 18 год, я вяртаюся, наведваючы бацькоў я выгадваю хоць некалькі гадзінак каб прайсьціся пешшу па ўлюбёных месцах, абавязковы зазірнуць у малавядомы мне куток. Але гэта маё асабістае. Гістарычную Гародню трэба песьціць і даглядаць, а на добры лад удасканаленая, яна можа стаць вельмі прывабнай для турыстаў. Толькі трэба, каб і даглядам, і ўладкаваньнем займаліся прафэсіяналы і гаспадары, а не выпадковыя людзі. А турыстам шмат чаго можна прапанаваць. Можна ладзіць маршруты на храмах. Ёсьць цудоўныя маршруты на кальвінскіх мясьцінах Рэфармацыі. А барока часоў контррэфармацыі? А праваслаўныя храмы? Ня тыя мураўёўскія навабуды з цыбулінамі, а наша вялікалітоўская архітэктура. Ну і сучасны вясковы і экалягічны турызм. Наша краіна такая чароўная! Такая прывабная! Проста мы да ўсяго прызвычаіліся. А для кагосьці ўсё гэта экзотыка. Мы яшчэ і не браліся за тое, каб зрабіць гэты здабытак на агульную карысьць. |
| [ 11/10/2006 00:32 ] |
| Владимир, расскажите, пожалуйста, что Вы думаете о весенних флеш-мобах, которые проводила минская молодёжь? Спасибо. |
| Я лічу гэта ўвогуле добрай зьявй. Гэта сьведчыць пра абудженьне новай хвалі, у якой, можа, зьявяцца і новыя лідэры. Шмат зь іх сапраўды могуць арганізоўваць такія рэчы ў нашых непрыемных умовах. Таму я сам і мае сябры з Рушэньня хацелі пазнаёміцца з тымі, хто робіць гэтыя флэшмобы - сярод іх шмат добрых арганізатараў. |
| [ 11/10/2006 10:20 ] |
| Выйшаў збор вашых перавыдадзеных тэкстаў "Насуперак відавочнаму". А ці не плануеце вы выданне новых кнігаў? Дзякуй. |
| Так, у плянах гэта ёсьць, больш таго, зараз падрыхтавана да выданьня кніга-памфлет, такі цалкам постмадэрновы тэкст, па-расейску ён называецца "Вызывающее молчание". Гэта тэкст таксама 2000 году, не зусім сьвежы і рыхтуецца наступная кніга, "Вера і культурная палітыка". У ёй будуць ужо ня толькі мае тэксты. І рыхтуецца яшчэ некалькі кніг, можа быць, атрымаецца - пра рэформу адукацыі і ўвогуле пра адукацыю, пра нашыя напрацоўкі. |
| [ 11/10/2006 10:30 ] |
| Навошта было выдаваць кнігі дзесяцігадовай даўніны? Што у іх зараз можа быць каштоўнага? |
| Вы паглядзіце і пачытайце. Я заўсёды імкнуўся пісаць пра істотнае, а не імгненна зьнікаючае. У гэтых тэкстах, мне падаецца, мала каньюнктуры, сытуацыйнай каньюнктуры, хоць і разважаньне ў іх заснавана на рэальных падзеях таго часу. Аўтару цяжка казаць пра свае творы, лепў каб пра гэта выказаліся крытыкі. Шмат хто кажа, што гэтыя 3 тэксты вельмі актуальныя сёньня, я хацеў бы спадзявацца, што яны захаваюць сваю актуальнасьць на пэўны час і надалей. |
| [ 11/10/2006 11:13 ] |
| Добры дзень! Зьяўляюся пастаянным чытачом вашага сайту. Некаторы час таму вы там выказвалі ідэю аб стварэньні сваёй палітычнай партыі. На колькі я разумею, ідэя добрая, але ва ў нашых умовах можна сказаць нерэалізуемая. Раскажыце каліласка ці жывая яшчэ гэтая ідэя, якія ёсьць зрухі ў гэтым накірунку?
І другое пытаньне: На што плянуецца зрабіць упор вашае дзейнасьці ў бліжэйшай пэрспэктыве? Да якіх бліжэйшы падзей трэба рыхтавацца беларускай апазіцыі, вашаму "Рушэньню" і беларускаму грамадству?
Дзякую.
Ігар, Менск. |
| Дзякуй, Ігар. Я вышэй ужо гаварыў пра хрысьціянскую партыю, яе стварэньне і цяжкасьці на гэтым шляху. Мы не пакідаем гэтай ідэі, і вы правільна заўважылі, што гэта нялёгкая справа ў нашыя часы. Але ж менавіта гэта сёньня трэба рабіць, не зважаючы на цяжкасьці. Калі ў краіне пануе амаралізм, калі амаль зьведзеная на нішто грамадзянская актыўнасьць і адказнасьць, разбураныя сацыяльныя інстытуцыі, хрысьціянства застаецца апошнім фарпостам свабоды духу і свабоды асобы. Адштурхнуўшыся ад хрысьціянскай свабоды волі, прагі да свабоды, мы здолеем распачаць абуджэньне нацыі. Другое пытаньне: мне ўжо задалі некалькі пытаньняў пра вулічныя акцыі, пра тое, што я чагосьці не раблю. Навошта мне ўлазіць у флэшмобы і вулічныя акцыі, калі безь мяне шмат тых, хто іх ладзіць. Я шукаю тое, што павінна рабіцца, але ж яго ніхто ня робіць. І пачынаю гэта рабіць. Сёньня час грунтоўнай працы, грунтоўнай і канцэптуальнай. Вулічная мітусьня сёньня ніякага плёну ня мае. Усяму свой час. Паразы апазыцыі і дэмакратыі ў Беларусі тлумачацца шмат у чым менавіта тым, што ўсё робіцца несвоечасова. Зараз галоўнае - вывучаць час, дасьледаваць саміх сябе, і таму героямі нашага часу, пасьлясакавіцкага, павінны стаць ня вулічныя правадыры, якія часьцей за ўсё ня ведаюць, куды весьці натоўп і што рабіць, калі ён сабраўся, а мысьляры, філёзафы, дасьледчыкі. Хопіць улётачных думак, улётачнага мысьленьня. Зьвярніцеся да грунтоўных тэкстаў. Зараз час думаць. Думаць заўсёды ня шкодна, але ж зараз любое дзеяньне бяз думкі нічога ня вартае. |
| [ 11/10/2006 13:19 ] |
| Здравствуйте Владимир! Вы много учите жизни наших оппозиционеров, а когда Вы сами, своим личным примером покажите как нужно работать на политическом поле в наших условиях? Или у вас в активе и будут оставаться только голословные фразы? Спасибо. Сергей К. |
| Дзякуй за пытаньне, але ж я нікога не вучу жыцьцю. Калі ўжо і можна мяне абвінаваціць у тым, што я кагосьці імкнуся вучыць, то толькі дзейнасьці і мэтадалёгіі гэтай дзейнасьці. Што да прыкладу ўласным жыцьцём - я канечне не ідэальны чалавек, але ж я раблю толькі тое, што гавару, і заўсёды падкрэсьліваю, што словы нічога ня вартыя, калі яны не пацьвярджаюцца дзеяньнямі. Ня так шмат момантаў у маім жыцьці, за якія я павінен каяцца і казаць, што я рабіў ня тое, што гаварыў. І ў палітыцы я досыць даўно, і ня бачу, што такога я рабіў, што б адрозьнівалася ад таго, што б я пісаў і гаварыў - нават калі я быў у кіраўніцтва АГП і Хартыі 97 на яе пачатку. Сёньня таксама, здаецца, мае прагнозы і папярэджаньні пацьвердзіліся, таму ня вельмі разумею, за што мяне тут папракаюць. |
| [ 11/10/2006 14:09 ] |
| Галадоўка неэфэктыўная без публічнасьці. Трэба шукаць іншых мэтадаў. Анатоль з Гомеля. |
| Маеце рацыю, Анатоль. Галадоўка павінна мець добрае асьвятленьне ў сродках масавай інфармацыі. Незалежныя і замежныя СМІ добра асьвятляюць гэтую акцыю, а на нашыя дзяржаўныя СМІ ніхто і не спадзяваўся. І вельмі добра было б, калі б людзі распавядалі пра тое, што яны даведаліся, адзін аднаму. У таталітарнай дзяржаве - гэта лепшы сродак распаўсджаньня інфармацыі. |
| [ 11/10/2006 14:24 ] |
| Здравствуйте, Владимир!
Не кажется ли Вам, что достижение победы в борьбе
с режимом Лукашенко в ближайшее время невозможно и
оппозиции пора переходить к диссидентской и
правозащитной деятельности, выдвигать из своей среды
или искать на стороне духовных лидеров и
заняться самиздатом и информированием народа?
До 2017 года еще есть время.
С уважением, Дмитрий В. |
| Зьміцер, я асабіста быў дысыдэнтам у свае часы, і ня думаю, што гэта правільнае жыцьцё. Калі ёсьць магчымасьць змагацца, трэба змагацца. Ну вось я сёньня і ўдзельнічаю ў такім змаганьні. А перамога магчымая, калі на гэта ёсьць Божая воля. Калісьці моцны таталітарны рэжым Чаўшэску ў Румыніі зламаўся, паспрабаваўшы ваяваць з маленькай рэфармацкай царквой. А пра тое, што патрэбная грунтоўная праца, я адказаў трохі вышэй. |
| [ 11/10/2006 14:30 ] |
| Як бы Вы ацанiлi пост-галадоуку,у якасцi аналiтыка? |
| Падступнае пытаньне. Я ўдзельнічаю ў гэтым пасьце-галадоўцы, таму што не магу іначай. Мае браты і сёстры, зь якімі мы зараз знаходзімся ў будынку царквы "Новае жыцьцё", многа чытаюць Біблію, і нас натхняюць біблейскія вобразы. Уявіце сабе падлетка Давіда супраць гіганта Галіяфа. Давід перамог, і што такое гэты рэжым супраць Бога? Рэжым можа згвалціць нас, але ніколі не пераможа праўды і Бога. Ён ужо прайграў, падняўшы руку на царкву. Ня толькі гэтую, "Новае жыцьцё", але і ўвогуле Царкву. |
| [ 11/10/2006 14:37 ] |
| Сення зноў пачалі часцей падымаць пытанне аб магчымай страце незалежнасці. Ці сапраўды пагроза такая рэальная? Алесь, Менск |
| На жаль, верагоднасьць страты незалежнасьці ўсё яшчэ існуе. Мне вядома, што сёньня Лукашэнка і рэжым вельмі зацікаўлены самі ў звхвывньні незалежнасьці, і некаторыя крокі ўнутры- і зьнешнепалітычныя, якія робіць рэжым, здаецца, памяншаюць пагрозу страты незалежнасьці. Але ж рэжым кіруецца амаль зьвярыным інстынктам самазахаваньня, і пакуль існуюць такія рэжымы, ніколі нельга недаацэньваць небясьпеку. У іх няма ніякіх прынцыпаў, таму, адчуваючы пагрозу свайму валадарству, яны здольныя на розныя выбрыкі. Давайце будзем пільнымі. |
| [ 11/10/2006 14:41 ] |
| Вы сказалi, што "ніякіх падставаў для эканамічнага крызісу няма." А чаму тады ў Лукашэнкi такая нэрвовая, нават паранаiдальная рэакцыя на магчымае падняцце коштаў на газ? А цяпер, вiдаць, i на нафту адрэагуе... Чаго яму так хвалявацца, калi ўсё нармальна? Сяргей, Вялейка |
| Лукашэнка ўвогуле чалавек нэрвовы. Не заўсёды яго гістэрычныя, як вы кажаце, рэакцыі абгрунтаваныя рэальнай сытуацыяй і рэальнымі падзеямі. Ён значна больш эмацыйна рэагуе на тое, што ламаюць яго пляны. Думаю, што ён шмат спадзяваньняў меў на "халяўныя" нафту і газ. Яго пазбавілі халявы. Таму ён і нэрвуецца. А для эканомікі цалкам танныя энэрганосьбіты, таньнейшыя за ранкавы кошт - горш чым наркотык. Таму ўсё адбываецца адпаведна эканамічным законам. Не зьвяртайце ўвагі на гістэрыю нават такой значнай асобы ў краіне. Аналізуйце рэальныя працэсы. |
| [ 11/10/2006 14:53 ] |
| Мы заканчваем нашу онлайн-канфэрэнцыю. Вэб-рэдактар. |
| Дзякую Радыё Свабода за апэратыўнае і аб'ектыўнае асьвятленьне нашай барацьбы. Спадзяюся, што слухачы і інтэрнэт-аўдыторыя Радыё Свабода сочаць за пастом-галадоўкай. Нам патрэбны ваша салідарнасьць, спачуваньне, мы спадзяемся на тое, што нашыя словы і дзеяньні адгукнуцца ў вашых сэрцах і душах, і мы ўсе разам зь сілай Божай пераможам. Падтрымайце нас, калі ўлады пачнуць супраць нас гвалтоўныя дзеяньні. А мы вытрываем. Дзякуй усім. Шкада, што я ня здолеў адказаць на астатнія пытаньні. |
|
 |
![[ svaboda logo ]](http://www.svaboda.org/images/left-banner.gif)
![[ svaboda logo ]](http://www.svaboda.org/images/banner.gif)
![[ svaboda logo ]](http://www.svaboda.org/images/right-banner.gif)
![[ svaboda logo ]](http://www.svaboda.org/images/left-bar-nav.gif)
![[ svaboda logo ]](http://www.svaboda.org/images/right-bar-nav.gif)
![[ svaboda logo ]](http://www.svaboda.org/images/left-bar-nav2.gif)
![[ svaboda logo ]](http://www.svaboda.org/images/right-bar-live.gif)
