 |
 |
|
|
Алег Алкаеў
Алег Алкаеў нарадзіўся ў 1952 годзе ў Казахстане. Больш як 30 гадоў прапрацаваў у сыстэме выкананьня пакараньняў. На пачатку 1990-х гадоў пераехаў з Казахстану ў Беларусь. Быў начальнікам СІЗА-1 у Менску. Зьяўляецца адным з асноўных сьведкаў у справе аб выкраданьні палітыкаў. Эміграваў у Нямеччыну, баючыся помсты беларускіх спэцслужбаў. Аўтар нашумелай кнігі «Расстрэльная каманда».
«Сёлета 25 ліпеня будзе ўжо шэсьць гадоў, як я пакінуў Беларусь. Усе гэтыя гады я, нягледзячы на абставіны, прысьвяціў выкрыцьцю вышэйшых чыноўнікаў сілавых установаў дзяржавы – на чале з прэзыдэнтам – у злачыннай дзейнасьці ў дачыненьні да грамадзянаў уласнай дзяржавы. Вынікам зьявілася мая кніга «Расстрэльная каманда», якая выйшла ў канцы 2005 году ў выдавецтве «Партызан». Цяпер працую над працягам кнігі. Яна прысьвечаная правакацыйнай, ценевай дзейнасьці спэцслужбаў Беларусі. Ня будзе абыйдзеная ўвагай і пэнітэнцыярная сыстэма дзяржавы. Калі будзе скончаная кніга – ня ведаю, бо канца правакацыям ня бачна. Часам пішу артыкулы на надзённыя тэмы.
Пры задаваньні мне пытаньняў прашу ўлічыць, што я сябе не лічу ні пісьменьнікам, ні журналістам, ні крытыкам. Я проста аўтар, якім стаў у выніку зьбегу абставінаў. Пішу без усялякіх фантазіяў пра тое, што бачу і пра тое, што ведаю.
Цяпер зь сям'ёй жыву ў Бэрліне.
З павагай да слухачоў і чытачоў – Алег Алкаеў». |
|
2003
2004
2005
2006 |
| [ 16/07/2007 21:06 ] |
| Здравствуйте!
Почему бы куски нашумевших аудиозаписей разговоров Наумова и Ко с Макаром не кинуть в интернет?
Ваше отношение к Милинкевичу и движению "за свободу".
Вы сами - ближе к западу или к России?
Ваше отношение к Путину.
Ну и наконец, когда режим рухнет (ваше мнение)? |
| Дзякую за пытаньне. Гэтая тэма ўжо неаднаразова ўзьнімалася на сайце Аляксандра Казуліна. Прашу мяне зразумець, што я не зьяўляюся ўладальнікам гэтых запісаў, а таму ня маю права вырашаць гэтае пытаньне. Але я ведаю, што пра гэта думаюць і ўладальнік запісаў і адміністратар сайту. Апрача таго ёсьць розныя думкі што да мэтазгоднасьці правядзеньня гэткага мерапрыемства. Я думаю, што сытуацыю літаральна гэтымі днямі вырашыць сам Ігар Макар. |
| [ 16/07/2007 21:06 ] |
| Олег, спасибо за опубликованные текстовые материалы переговоров Наумова с сотрудникам «Алмаза», в которых четко видно, как министр признается в исчезновении политиков. Олег, когда Вы сможете представить аудио-записи данных переговоров для широкой общественности? Есть совет. Не выкладывайте сразу в Интернет аудиозаписи. Обобщите все, сделайте большой анонс и соберите большую пресс-конференцию. Журналистам представьте все материалы. Лучше всего пресс-конференцию делать в Москве. Российские СМИ готовы будут эти записи пустить в эфиры. Российское руководство будет очень радо такому шансу опустить своих «друзей» из Минска, а жители Беларуси смогут услышать из «уст министра» ПИ…ПИ.
Не упустите шанс. |
| Ну вось, якраз тое, пра што я казаў. Пра альтэрнатыўнае меркаваньне наконт выкарыстаньня запісаў. Дзякую за выказаны давер, але я яшчэ раз скажу, што не зьяўляюся гаспадаром запісаў. Я ўсяго толькі аўтар публікацыі “Тайное становится явным”. А прапанову вашую я абавязкова давяду да тых асобаў, якія могуць прыняць рашэньне па гэтым пытаньні. Яшчэ раз дзякую. |
| [ 16/07/2007 22:31 ] |
| Добрый день! Как Вы относитесь к Моисеям, что год за годом водят народ вокруг Октябрьской площади? И что Вы думаете о т.н. политиках, которые собирают несколько десятков людей на несанкционированные митинги, где их ждут сотни ОМОНовцев? Это тренировки ОМОНа на живых людях? Спасибо. Удачи Вам и Вашим родным! Ирина. |
| Паважаная Ірына. Да Майсеяў я стаўлюся дакладна гэтаксама, як і Вы, без захапленьня. Я прыхільнік таго, каб любая акцыя мела пэўныя мэты і задачы, якія былі б ясныя хоць бы самім яе арганізатарам. Я наагул супраціўнік любой пасіўнай формы выяўленьня пратэсту. Я яе проста не разумею. Нельга быць аднаму боку пасіўным, калі другі занадта актыўны. Гэта ўсё выклікае нездаровыя асацыяцыі і параўнаньні. У такіх палітыкаў ня будзе будучыні, і за імі ніхто ня пойдзе. Асабліва мне незразумелыя акцыі з патрабаваньнямі аб вызваленьні палітзьняволеных. Няясна нават да каго яны зьвернутыя. Няўжо незразумела, што такім шляхам іх ніхто ніколі ня вызваліць? Нэльсан Мандэла, былы першы чарнаскуры прэзыдэнт ПАР пад галашэньні “Міжнароднай амністыі” і штогадовыя патрабаваньні яшчэ магутнага тады СССР адседзеў дваццаць сем гадоў. Усе ж ведаюць, што рашэньне аб вызваленьні ў нашай краіне можа прыняць толькі адзін чалавек - Лукашэнка. А націснуць на яго сур'ёзна могуць толькі тры-чатыры чалавекі. Гэта лідэры вядучых сусьветных дзяржаваў. Вось зь імі і павінны працаваць палітыкі. Або напалохаць Лукашэнку самім. А ўсё астатняе - гэта бутафорыя. Для справаздачы. Дзякую Вам, Ірына. |
| [ 16/07/2007 22:52 ] |
| Здравствуйте, господин Алкаев! Считаете ли Вы правильным, когда оппозиция в суверенном государстве принимает помощь от иностранных государств? Спасибо за ответ. |
| Дзякую за пытаньне. Асабіста я лічу, што гэта правільна, хоць сам ніякай дапамогі ніколі ні ад кога не атрымліваў. Але я сябе і не адношу да апазыцыі. Іншая справа, на што і як выдаткуюцца сродкі. Калі на бясконцыя турнэ па замежжах і канфэрэнцыі, дык я супраць. А калі на сродкі масавай інфармацыі, агітацыйную працу сярод насельніцтва і падтрымку палітзьняволеных, дык так. |
| [ 16/07/2007 22:57 ] |
| Добрый день, господин Алкаев! Как Вы относитесь к лицемерам? Неужели Вы считаете, что ФБР и ЦРУ никогда не были причастны к убийствам своих граждан? Думаю, не считаете. Спецслужбы – это закрытые учреждения, какое отношение они имеют к демократии?
Назовите, пожалуйста, хотя бы один суд (в любой стране, правда, с Польшей туманная ситуация), который осудил бы спецслужбу. |
| Дзякую Вам за пытаньне. Ведаеце, калі гаворка ідзе пра спэцслужбы, дык тут бы пажадана апэраваць фактамі. Тым ня менш, я ведаю абсалютна дакладна, што калі спэцслужба любой дэмакратычнай дзяржавы ўчыніць злачынства і яно будзе раскрытае, дык усе вінаватыя будуць пакараныя - хоць бы за тое, што ня здолелі зрабіць гэта патаемна. І будуць пакараныя ўдвая больш жорстка, чым хто іншы, бо яны апрача ўчыненьня злачынства яшчэ і падарвалі прэстыж краіны. Апрача таго іх могуць ратаваць толькі адвакаты, але не прэзыдэнты. Напрыклад, любое ўмяшаньне прэзыдэнта ЗША ў судова-сьледчы працэс стане апошнім днём ягонай кар'еры. У Беларусі ж прэзыдэнт можа дэманстрацыйна абвінаваціць і дэманстрацыйна прабачыць. Хто адкажа, якім артыкулам канстытуцыі ён пры гэтым кіруецца і ці існуе для яго закон? Ну а наконт асуджэньня супрацоўнікаў спэцслужбаў, я Вам прапаную пачытаць мэмуары Паўла Судаплатава. Ён дастаткова добра апісаў - як якія дзяржавы заахвочваюць і караюць сваіх герояў нябачнага фронту. |
| [ 16/07/2007 22:58 ] |
| Почему в Беларуси нельзя творить то, что преспокойно делается в свободных странах с секретными тюрьмами ЦРУ? Или Вы не согласны с результатами швейцарского сенатора Дика Марти, озвученными на недавней сессии ПАСЕ? Мы учимся демократии у Европы, у США … Учителя должны быть достойным примером, а не фарисеями, не так ли? Удачи Вам и всего самого доброго. С уважением, К. Рин. |
| Дзякую за пытаньне. Я хоць і не палітык, але паспрабую адказаць. Уся розьніца ў тым, што калі гарэза Клінтан прыціснуў у кутку свайго авальнага кабінэта сваю практыкантку Моніку Лявінскі, дык яму нягледзячы на пасаду кіраўніка звышдзяржавы давялося трымаць адказ перад усім амэрыканскім грамадзтвам. А цяпер вернемся ў Беларусь. Задайце пытаньне прэзыдэнту краіны - з кім ён сьпіць ужо дванаццаць гадоў? Або наадварот - хто зь ім сьпяць? І колькі вы пасьля гэтага пражывяце? А наконт турмаў на Захадзе ўсё ў парадку, хоць бы таму, што пра іх гавораць на такім высокім узроўні. |
| [ 16/07/2007 23:45 ] |
| Ці праўда, што па Вашаму загаду зьбівалі ў турме Андрэя Клімава?
Павал. Менск. |
| Спадар Павал. Да спадара Клімава сапраўды па маёй камандзе ў адпаведнасьці зь дзейнымі законамі і інструкцыямі была ўжытая фізычная сіла для дастаўкі ў суд. Наважуся нагадаць, што гэтая падзея мела месца не ў будынку парлямэнту, а ў турме, дзе жывуць паводле турэмных правілаў. І ніякіх выключэньняў ні для кога не рабілася і, думаю, рабіцца ня будзе. Турма жыла і жыве паводле законаў, прынятых НАРОДНЫМІ ДЭПУТАТАМІ. Калі хочаце зьменаў, дык зьмяніце сам закон. А паводле дзейнага закону яшчэ нават і расстрэльваюць. |
| [ 17/07/2007 01:18 ] |
| Здравствуйте, господин Алкаев! Наверное, Вы сейчас в основном общаетесь на немецком языке. Мне кажется, Вы перепутали парные гласные. Сознание белорусов определяет НЕ бИтиё, а бЫтиё. Главная сила – это стабильная экономика, а не спецслужбы. В Германии, может быть, живут по МАКСУ Веберу, а мы по МАРКСУ: «БЫтиё определяет сознание!». Скажите, пожалуйста, сознательным белорусам интересны Ваши публикации? Много ли было откликов на книгу? О чём пишут чаще всего? Спасибо за ответ. |
| Дзякую за пытаньне. Ня ведаю, як да Вас зьвяртацца, Вы не прадставіліся, але я Вас трошкі расчарую, бо гавару сярод сваіх і пішу гэтаксама, як і Вы - на расейскай мове. Праўда, тут у Нямеччыне яна не зьяўляецца дзяржаўнай, як у Беларусі, і для афіцыйных кантактаў неабходна ведаць нямецкую. Яе я таксама трошкі ведаю. Я ня надта моцны ў філязофіі і таму перайду адразу да наступнага пытаньня. на жаль, мне вельмі складана зразумець, які сэнс Вы ўкладаеце ў слова “сьвядомыя беларусы”. Калі маеце на ўвазе Лукашэнку і ягонае атачэньне, дык я дакладна ведаю, што некаторыя мае рэчы яны чытаюць. Ва ўсялякім разе некаторыя іхныя водгукі да мяне даходзяць. Але ў сілу іх спэцыфічнай лексыкі я ўстрымаюся ад іх паўтарэньня. Што да астатніх беларусаў, дык водгукі самыя розныя, і гэта мяне радуе, бо няма абыякавых. |
| [ 17/07/2007 09:52 ] |
| Возвращаясь к протестам после выборов. Вы пишете: «И не вина этих безымянных героев в том, что энергия народного возмущения не была направлена в нужное русло и не использована в качестве реальной политической силы для смещения порядком струхнувших властей». А каким вам виделся возможный сценарий развития событий на площади? Что бы вы – знающий нравы доблестного ОМОНа и тех, кто отдаёт ему приказы – сделали, будь вы тогда на площади среди организаторов протеста? Какая у вас информация о «порядком струхнувших» властях и о приказах, которые были получены силовиками на тот момент? |
| Дзякую за пытаньне. Хоць спытацца пра гэта трэба ў тых апазыцыйных лідэраў, якія штодня заклікалі народ выйсьці 19 сакавіка на плошчу. Што яны зьбіраліся рабіць з бунтаўнікамі - мне, як і шмат каму, невядома. Цяпер маё меркаваньне. Сьнежны ком жа ж таксама не адразу ўтвараецца. Усё пачынаецца з маленькага шарыка. І гэты шарык, або нават шар, быў на плошчы Каліноўскага. Трэба было зрабіць першы крок. Няважна, у які бок. Хоць бы перакрыць любую дарогу. Тады б утварыўся сьнежны ком, які б мог перайсьці ў лавіну. А нашыя лідэры аказаліся больш бухгальтарамі, чым правадырамі. Дайце мне сто тысячаў народу, тады я іх павяду скідаць уладу... Ды сто тысячаў і бяз вас пойдуць. Вы арганізуйце хоць бы сто чалавек, але дзёрзкіх, рашучых, сьмелых. Тады й астатнія далучацца. Калі б з Аляксандрам Казуліным на ўсенародны сход пайшлі гэтыя самыя сто чалавек, дык Лукашэнка разам з аховай і трыма тысячамі дэлегатаў скакалі б праз вокны. А на плошчы выявілася, што кіраўнікі не былі гатовыя да рызыкі. Дык тады ня трэба было дурыць галовы і астатнім.
Кажу так, бо вельмі добра ведаю норавы АМАПу. Ведаю, каго яны могуць чапаць, а каго - не. Ведаю крытычную масу, супраць якой АМАП проста бясьсільны. Такая маса была на плошчы. І Лукашэнка яе спалохаўся. Але, пабачыўшы пустое таптаньне на месцы, хутка акрыяў і ўжыў захады для разгону намётавага мястэчка. Што да інфармацыі, дык я яе атрымліваю ад прыстойных грамадзянаў і з сродкаў масавай інфармацыі.
|
| [ 17/07/2007 10:25 ] |
| Наколькі добра вашы суразмоўцы з ураду Нямеччыны разумеюць беларускі рэжым, яго прыроду? |
| Насельніцтва Нямеччыны ненавідзіць дыктатуру ў любым выглядзе. Ад наступстваў дыктатуры яны церпяць дагэтуль. Усялякія захопленыя згадкі пра дыктатуру і дыктатара, я маю на ўвазе Гітлера, жорстка караюцца законам. Можна лёгка атрымаць турэмны тэрмін за ўзьнятую ўгору правую руку. Калі хто забыўся - гэта адна з формаў нацыстоўскага вітаньня. Пры гэтым левай рукой можна махаць, пакуль не адваліцца. І самае галоўнае - усе гэтыя законы дзейнічаюць. Дзякую Вам за пытаньне. |
| [ 17/07/2007 14:50 ] |
| Согласны ли вы, что с существующим режимом надо бороться только посредством информированности населения? Не хотели бы вы снять фильм, о своей истории жизни и в частности о подробном описании с исчезновениями известных политиков? |
| Я мяркую, што з дыктатурай трэба змагацца абсалютна ўсімі сродкамі, якія існуюць у цывілізаваным сьвеце. У тым ліку і праз інфармаваньне насельніцтва. Пытаньне толькі - пра што трэба інфармаваць насельніцтва і як гэта зрабіць?
Што да здымак фільмаў пра зьніклых палітыкаў - скажу так, што іх толькі Расейская тэлевізія зьняла ўжо тры штукі. Але, мяркуючы з усяго, іх час яшчэ не прыйшоў. Дзякую за пытаньне.
|
| [ 17/07/2007 15:58 ] |
| Добрый день. Почему последние 70 лет наша страна живёт по зэковским законам? Почему наше общество устроено по принципу: «Я – начальник, ты – дурак, ты – начальник, я – дурак»? Пользуясь всё той же зэковской терминологией, скажу: мы постоянно опускаем друг друга. Мне кажется, пока мы, белорусы, не полюбим друг друга внутри страны, внутри своего общества, за пределами нас тоже никто не полюбит. Или в других странах тоже так? Спасибо за ответ. |
| Скажу коратка, таксама прыказкай: “Каков поп, такой приход”. Уся наша палітыка сотнямі гадоў фармавалася зьверху ўніз. Таму ўсё залежыць ад “папа”, на жаль. Калі культура Захаду фармавалася неяк паралельна з разьвіцьцём дзяржаўнай улады, часам нават “ніз” у нейкай ступені пераважаў, у нас усё - зьверху ўніз. Цар вызначаў культуру, пасьля цара - камуністы вызначалі каму што пісаць, каму што чытаць, які балет добры, які дрэнны, якое кіно добрае, які лекар нам патрэбны, які непатрэбны. Вядома, ніхто не замінае разьвівацца чалавеку самастойна. Але разам з тым, калі гэта ўвесь час рабіць з аглядкай на “верх”, дык гэта ўжо не разьвіцьцё. Проста нейкі вялікі заапарк атрымліваецца. |
| [ 17/07/2007 16:13 ] |
| Дзе можна знайсьцi электронны варыят вашай кнiгi. Справа у тым, што я жыву у Iталii i купiць Вашу кнiгу не маю магчымасцi. З павагай М. Хайчанка. |
| Электронны варыянт - няпоўны варыянт кнігі “Расстрэльная каманда” - ёсьць на сайце “Беларускі партызан”. У поўным варыянце я яе ні на водным сайце ня бачыў. Павал Шарамет абяцаў выпусьціць поўнасьцю, але дагэтуль чамусьці гэтага не зрабіў. Кнігу можна замовіць праз пошту, празь нейкія маскоўскія інтэрнэт кнігарні. Набярыце ў пошуку прозьвішча “Алкаеў”, адкрыецца некалькі спасылак на інтэрнэт-кнігарні. |
| [ 17/07/2007 17:14 ] |
| Спадар Алкаеў,вы асабіста верыце,што грамадзянін Лукашэнка будзе асуджаны за садзеяныя злачынствы ? І куды ён паспрабуе збегчы ў выпадку падзеньня яго ўлады ? Дзякуй. Туравец Віктар. |
| Расея наўрад ці будзе надзейным гарантам. Гэта бурлівы кацёл, там, напэўна, яшчэ хутчэй можна страціць галаву, чым у Беларусі. Напэўна на сёньня - гэта самая важная дзяржаўная таямніца Беларусі. Я, шчыра кажучы, не бяруся прадказваць... Калі пастараецца ўцячы - дык уцячэ, знойдуцца тыя, хто дасьць такі прытулак. |
| [ 17/07/2007 18:37 ] |
| Г. Алкаев, чувствуете ли вы себя в полной безопасности в Германии? Предпринимаете ли какие-либо меры самообороны. вносите коррективы в поведение? |
| Гэтая тэма ў эмігранцкім асяродзьдзі ўвесь час прысутная. Але ў законным пляне я сябе адчуваю бясьпечна. Я не баюся тут ніякіх правакацыяў, мне ніхто не падсуне тут ніякіх наркотыкаў, ніякіх патронаў, зброі ці яшчэ чаго - гэтага я не баюся. У любой эўрапейскай краіне гэта ў прынцыпе выключана. Прынамсі нават калі нешта здарыцца, то разьбірацца будуць вельмі сур'ёзна, на салідным узроўні. Ну а што да фізычнай аховы - тут калі нават ніякая прэзыдэнцкая ахова не дае поўнай стопрацэнтнай гарантыі бясьпекі, дык пра што тут казаць... Вядома, я прыступны для нападаў, як звычайны нармальны чалавек. Я хаджу без бронекамізэлькі, безь ніякай аховы, бяз зброі. Натуральна, я не пашыраю кола сваіх знаёмых да непатрэбных межаў. І мая сям'я гэтаксама. Гэта нашы адзіныя захады бясьпекі. Жывём, калі ласка, тэлефануйце. Да мяне прыходзяць госьці, я хаджу ў госьці. У прынцыпе вялікага сакрэту мой лад жыцьця зь сябе бе ўяўляе. Я спадзяюся на абарону нямецкага, эўрапейскага закону - больш за ўсё на гэта, а не на нейкія сьцены ці браняваныя аўтамабілі. |
| [ 17/07/2007 20:50 ] |
| Чаму з Казахстану вы прыехалі ў Беларусь, а не ў Расею? Мне зданцца, што вы не разумееце сутнасьці канфлікта, які разгортваецца ў Беларусі. Гэта не схватка ха свабоду і дэмакратыю, а канфлікт з расейскім імперыялізмам, інтарэсы якога Лукашэнка праводзіць. А што датычыць расстрэльных камандаў, дык гэта не сенсацыя, бо ў той жа Расеі яны ёсьць lfu'nekm (чытайце кнігі Літвіненкі). |
| Я ў Беларусь прыехаў не на экскурсію, я не выбіраў. Я не ўцякач, я - службовец і быў пераведзены па службе разам са сваёй жонкай. Дарэчы, яе перавялі як вайсковага службоўца ў Беларусь, а ўжо мне давялося ехаць за ёй. Яна ў мяне - вайсковы чалавек, мэдык, маёр мэдычнай службы. Ну, а вы ведаеце, што вайскоўцы больш за дзесяць гадоў на адным месцы служыць не маглі. А што да “расстрэльнай каманды” - я не прэтэндую на нейкае “лідэрства”, ня ведаю, чаму мне хочуць прыпісаць нібыта я сам яе стварыў... Існавалі яны, вядома, і няма ніякага сакрэту, я пра гэта ведаў і трыццаць гадоў таму, ведаў дзе што знаходзіцца, для мяне тут нічога новага. |
| [ 18/07/2007 01:32 ] |
| Г-н Алкаев, в зарубежной академической литературе прозвучала точка зрения, согласно которой сегодня в России все большую роль в управлении страной играют силовые структуры, которые выходят из под контроля правительства и даже Путина (последние события, в частности убийство Литвиненко, подтверждают происходящее), что, по мнению политолога, скорее, напоминает авторитарные режимы Латинской Америки, где ключевую роль в установлении диктатуры играли военные, в отличие от СССР, где все силовые структуры находились под полным контролем КПСС. Разделяете ли Вы данную точку зрения? Насколько самостоятельны сегодня белорусские силовые структуры? Спасибо, Катя |
| Пытаньне трошкі задаўгое, і ў фармаце гэтай перадачы складана будзе на яго адказаць. Але я пастараюся гэта зрабіць, асабліва ў той частцы - ці выходзяць сілавыя структуры з-пад кантролю. Гэта заўсёды небясьпечна. Ёсьць такая старая прыказка: “Паслужлівы дурань небясьпечнейшы за ворага”. Заўсёднае жаданьне дагадзіць начальству - гэта вельмі небясьпечная рэч. І вось калі такім людзям гэтая дубінка трапляе ў рукі, яны пачынаюць “лавіць” жаданьне гаспадара. Мы яшчэ і паводле закону не жывём, а паводле розных намёкаў. І вось гэтае імкненьне ўгадаць жаданьне гаспадара, зрабіць яму прыемнае, напрыклад, прывяло да сьмерці Літвіненкі. Я ўпэўнены, што Пуцін ніякай каманды не даваў - ні пісьмовай, ні вуснай, яму гэта не было патрэбна.Але, магчыма, недзе ў нейкай размове намякнуў, што “трэба разьбірацца з нашымі ворагамі”. Ён прэзыдэнт і не дурны чалавек. У крымінальным праве гэта называецца “эксцэс выканаўцы”, калі выканаўца выходзіць за рамкі зададзенай яму праграмы.
Расея - як бы яны ні хавалі - жыве фактычна ў стане вайны з уласным народам - з Каўказам, з чачэнцамі - ужо дзесяць гадоў. Яны ўжо з гэтым звыкліся. Вайскоўцы маюць там вялікую вагу. Па сутнасьці там ваеннае становішча - прыхаванае, завуаляванае. Краіна працуе ў рэжыме ваеннага часу, калі вайскоўцы дамінуюць ва ўсім. І гэта, зразумела, накладае адбітак на лад жыцьця, на лад мысьленьня вайскоўцаў. Усе функцыі ў іх, у параўнаньні зь мірным часам, пашыраныя, улада велізарная. Гэта выклікае спакусу.
Аналягічная сытуацыя была і ў Беларусі - яна існуе і цяпер - дзе, напрыклад сёньня - я палічыў - ёсьць восем суб'ектаў апэратыўна-вышуковай дзейнасьці. Гэта ж кашмар! Гэта людзі, якія займаюцца агентурна-апэрацыйнай працай... Раней былі толькі два суб'екты - МУС і КДБ. |
| [ 18/07/2007 09:15 ] |
| Dobry dzen, Aleg!
Prajshlo mnoga chasu z tago momantu jak ludzjam adkrylasja prauda ab zniknenni vjadomyh belaruskih palitykau. Ale, na zhal, use namaganni datychnyh da raskryccja spravy ludzej jashche ne dasjagnuli finalu, da i shljahi tyh hto imknuysja razblytac getu spravu, razyjshlisja.
Ja tak mlarkuju, shto patreben shturshok kab zrushysc jae z mesca.Jak Vy lichyce?
Ci esc u Vas, Aleg, merkavanni na gety kont?
Vy, jak vjadomy chalavek z peunymi zdolnascjami, magli b arganizavac asabistuju sustrechu, ci online-kanferencyju z udzelam usih hto valodae infarmasyjaj, zjauljaecca svedkam u spave, prymau udzel u jae raskrycci i g.d.?
Z pavagaj Georgij. |
| Паважаны Георгі, Ваша пытаньне было самым грунтоўным, я яго ўвесь час чакаў. На вялікі жаль, тэма зьніклых палітыкаў стала прадметам спэкуляцый, у тым жа апазыцыйным асяродку. Як толькі там не спрабуюць яе выкруціць! Сёньня, аказваецца, усе – сябры Ганчара, Красоўскага і Захаранкі. Але я, амаль 6 гадоў знаходзячыся тут, пяць гадоў прасіў сустрэцца са мной хаця б аднаго апазыцыйнага лідэра – мне трэба было перадаць ім такую-сякую інфармацыю і запытацца пра тое-сёе. І што вы думаеце? Нарэшце, на шостым годзе мне такую сустрэчу прадставілі. Ня буду казаць з кім – дзякуй гэтаму чалавеку за тое, што ён знайшоў час сустрэцца са мной. Але незваротна страчана столькі часу!
Цяпер апазыцыя зьбіраецца правесьці нейкі трыбунал і зноў узьняць гэтую тэму. Але трыбунал гэтыя пытаньні ня вырашыць. Мае прапановы вельмі простыя: павінен быць адзіны сьледчы цэнтар, які павінен у сваіх руках сканцэнтраваць усю пашуковую працу, зьбіраць усе матар'ялы. А сёньня шэсьць альбо сем арганізацый паралельна займаюцца пошукам – гэта занятак не прынясе карысьці. Гэта проста адзін у аднаго перапісваюць зьвесткі. І справа стаіць на месцы. Я гэтым пытаньнем займаюся сур'ёзна, прафэсійна раблю сваю працу. Але ў мяне няма магчымасьці стварыць гэтую камісію альбо сьледчы камітэт – хаця я да гэтага гатовы. Калі мне нехта прапануе – я не адмоўлюся.
|
| [ 18/07/2007 09:58 ] |
| Не хотелось бы вам снять свой фильм об известных вам событиях. С дальнейшим распространением его среди населения Беларуси? |
| Усе фільмы, якія здымаліся на гэтую тэму, пасьля выходзілі на экран з зусім іншымі намерамі. Вось у чым тут сакрэт. Адзін фільм зьнялі - я думаў, што здымаюць пра зьніклых палітыкаў, а ён выйшаў на экран пад назвай “Споведзь ката”, і там больш пра турму расказвалася... Я спачатку абурыўся, але пасьля мяне нібыта пераканалі, што “гэта так трэба, пакуль што”. |
| [ 18/07/2007 10:14 ] |
| Вы разбіраецеся ў пытаннях вербоўкі - як многа, на Вашу думку, у вярхушцы сённяшняй апазыцыі завербаваных людзей? Па якіх прыкметах Вы робіце гэтыя вывады? Аляксандр Грушко |
| Дзякуй, Аляксандар: пытаньне вельмі патрэбнае. Калі шукаць у сваім атачэньні шпіёнаў – можна звар'яцець. Каб сябе не катаваць – трэба меркаваць толькі па ўчынках. А сёньня вобразу агента ў гарохавым палітоне, кепцы і з прыклеенымі вусамі не існуе. Вы чыталі нядаўна, як палкоўніка завербавалі, які вёз пяць бутэлек гарэлкі ў Польшчу: спынілі палякі на мяжы і завербавалі? Гэта, дарэчы, вельмі танна і непрыгожа. Так разьменьвацца палкоўніку? Ды яго тады за шклянку семак можна завербаваць! Калі гэта так – гэта ганьба для войска.
Дык вось, я ўпэўнены, што калі існуе КДБ, дык яно працуе. Як працуе? Кепска! Няўклюдныя спробы вярбоўкі ў іх ёсьць, я гэта ведаю і бачу па паводзінах людзей. Памятаеце, як казалі: мафію зьнішчыць нельга – яе трэба ўзначаліць? Таму і ў апазыцыйным асяродку існуюць агенты ўплыву, якія падказваюць нейкія рашэньні, зручныя для кіраўніцтва краіны, уносяць раскол, рэгулююць усе працэсы. Ацэньваць трэба толькі па паводзінах і канкрэтных выніках. Я і сам гэта праходзіў і пасьпяхова ўжываў у турэмнай практыцы, таму ўсё гэта ведаю. І да мяне гэта ўжывалі: працуючы ў ізалятары, я ведаў пра дваіх маіх бліжэйшых калег, якія асьвятлялі ўсё маё жыцьцё для КДБ. Я гэта ведаў, і яны ведалі, што я ведаю. Было гэта непрыгожа, але мы жылі паводле тых правілаў, якія існавалі ў дзяржаве.
|
| [ 18/07/2007 10:18 ] |
| Здравствуйте. Что было позитивного в вашей работе в СИЗО, от чего вы получали удовольствие? Ведь должен человек получать от работы какие-то положительные эмоции? Марина |
| Вядома, станоўчыя эмоцыі былі. Трэба адразу адзначыць, што я сваёй працы не саромеюся, як бы там хто пра мяне ні выказваўся. Я ганаруся, што працаваў у МУСе. Праца вельмі няўдзячная. Але на жаль... не - на шчасьце - пра ацэнку трэба не ў мяне пытацца - як я стаўлюся да гэтай працы - а ў людзей, якія там знаходзіліся. Калі Вы хочаце ведаць пра стаўленьне да мяне простых людзей, Вам трэба будзе падыйсьці да турмы, пастаяць у чарзе, пагаварыць зь людзьмі - і Вы ўсё даведаецеся, быў я добры або дрэнны. Час мяняецца, людзі скажуць па-рознаму, але гэта будзе самая аб'ектыўная ацэнка.
Што да задавальненьня... Ну, напрыклад, калі мне ўдавалася раскрыць злачынства, прадухіліць уцёкі, зрабіць нешта прыемнае зьняволеным - даводзілася і гэта рабіць, вырашаць іхныя пытаньні, прычым у значна большай ступені, чым людзі пра гэта ведаюць - дык я сапраўды меў з гэтага задавальненьне як кожны чалавек ад сваёй працы. Калі нехта думае, што там цэлы дзень толькі дубінкамі махаюць, дык гэта ня так. Садысты ў турме доўга не жывуць, не працуюць – гэта ўсе павінны ведаць.
|
| [ 18/07/2007 11:27 ] |
| Якая ёсьць надзея, што мы калi-небудзь дазнаемся пра лёс знiклых палiтыкаў? Антон, Вялейка |
| Антон, нам усё вядома пра іхны лёс. Гэтых людзей няма на белым сьвеце, як гэта ні горка казаць - іх няма. Нам усё вядома - хто зрабіў, як зрабіў, калі. Адзінае, што застаецца - дапытаць гэтых нягоднікаў. Гэта пытаньне літаральна некалькіх гадзінаў. І пасьля пахаваць з гонарам парэшткі загіблых. Усё. Як толькі будзе магчымасьць дапытаць гэтых - язык не паварочваецца сказаць “людзей”, якія ўчынілі гэтае агіднае злачынства, усё стане на месца, усе пра ўсё даведаюцца. Можна пацярпець. Колькі - скажу шчыра: ня ведаю. Усё залежыць ад таго, як пойдзе барацьба апазыцыі з Лукашэнкам. Гэта чыста сьледчая праца, ня думайце, што ўсё будзе забытае. Ня будзе мяне - прыйдзе другі, ня будзе другога - прыйдзе трэці. Усё гэта раскапаецца, усё гэта знойдзецца. |
| [ 18/07/2007 12:03 ] |
| Як вы пракамэнтуеце апошнія перастаноўкі ў вярхушцы КДБ? З чым яны зьвязаныя? |
| Дзякую за пытаньне. Тэма адстаўкі Сухарэнкі гуляе ў мас-мэдыях ужо даўно. Таксама было вядома, хто стане яго наступнікам. Як вядома, ім стаў начальнік службы бясьпекі прэзыдэнта генэрал Жадобін. Паводле адукацыі танкіст. Цяпер кіраўнікамі дзьвюх вядучых сілавых ведамстваў краіны сталі два былыя ахоўнікі прэзыдэнта. Складваецца ўражаньне, што гэтыя ведамствы сталі філіяламі службы бясьпекі. Ну а сапраўдныя матывы вызваленьня Сухарэнкі з пасады, думаю, ня ведае і ён сам. Дый наагул, у таталітарнай дзяржаве матывы не адыгрываюць ніякай ролі. Адно неасьцярожнае слова можа перакрэсьліць усю кар'еру. Рашэньне аб Сухарэнку было прынятае ўжо даўно. Проста для захаваньне зьнешняй прыстойнасьці пад гэтае рашэньне падганялі чыста фармальную прававую базу. У сувязі з чым у турму трапілі некаторыя як былыя, гэтак і дзейныя супрацоўнікі КДБ. А астатняе, як кажуць - справа тэхнікі. |
| [ 18/07/2007 12:16 ] |
| Вы ў царкву ходзіце? Сяржук |
| Не, я атэіст, хаця прызнаю, што недзе існуе нейкая звышнатуральная сіла. Асабліва пасьля таго, як я паглядзеў на нашага Філярэта, у мяне жаданьне зьвязваць сябе з царквой – прынамсі, праваслаўнай, якой ён камандуе, зусім адпала. Тым ня менш, патрэбу такую адчуваю – іншым разам мне ахвота пакаяцца, але ня ведаю, як гэта зрабіць. |
| [ 18/07/2007 12:32 ] |
| Вітаю Вас!
Кажуць, што на Каўказе ружжо страляе адзін раз, але рэха чуваць сто год. А колькі у нас будзем чуваць рэха працы кдб сёньняшняга узору? І ці чуваць зараз рэха савецкага часу, альбо гэта ўжо нешта новае? І ці магчымы спецслужбы са здаровай маралью? Дзякуй. |
| Пытаньне мне зразумелае. Праўда, пра стрэльбу - не зусім. Спэцслужба мусіць быць са здаровай маральлю, абавязаная быць. Калі служба існуе і жыве паводле закону, яна ня можа быць без маралі. І закон такі ёсьць, ён напісаны. Але праблема ў тым, што ў нас закон падменены правам аднаго чалавека. Ён у закон не глядзіць. Гэта ўсе ведаюць, з гэтым усе зьмірыліся, усе гэтым прыбітыя. І людзі ж у тых службах не дурныя працуюць, яны разумеюць, што паводле закону трэба зрабіць вось так і так, гэтага сёньня трэба арыштаваць і пасадзіць. Але тады пачынаюць з другога боку глядзець: а ў якой ступені блізкасьці ён у нас з прэзыдэнтам? І вось тут, калі закон падмяняецца адзін раз, другі - чалавек апускае рукі.
Я сам з гэтым сутыкаўся, хоць я й не працаваў у сьледчых органах, але бачыў, як, груба кажучы, аднаго садзяць за мех бульбы, а другі - прайдзісьвет - на вачах ва ўсіх жыруе, бо ён быў блізкі да кіраўніка справаў прэзыдэнта. Пасьля кіраўнік справаў сышоў, дык і за яго ўзяліся. Гэта ўсё вельмі прыгнятае. Ад гэтага ідзе амаральнасьць грамадзтва - няма адзінства законаў, няма адзінства патрабаваньняў.
Такі яскравы прыклад тут у Нямеччыне: я быў на адной экскурсіі ў старадаўнюю крэпасьць у раёне Шпандаў - гэта нешта накшталт нашай Берасьцейскай крэпасьці. І там на стаянку чатыры або пяць аўтамабіляў нейкіх амбасадараў пад'ехалі і сталі за знак. Я бачыў, як паліцыянт пад “дворнікі” ўкладаў штраф. Машыны пасольскія з дыпляматычнымі нумарамі, сьцяжкі ў іх там натыканыя... Я стаяў, са мной быў знаёмы немец, я кажу - няўжо іх аштрафуюць? Ён кажа: яшчэ як! Паспрабуй тут штраф не заплаці... Вось дзе дэмакратыя, разумееце? Няважна, ці ты амбасадар. А паспрабуйце ў нас любога пасла хоць бы спыніць або яшчэ нешта там зрабіць. Гэты бедны інспэктар апошні дзень працаваць будзе.
|
| [ 18/07/2007 12:51 ] |
| Зараз воблака атрутнага фосфару рухаецца з Украіны на Беларусь. Беларускія ўлады кажуць, што нам пакуль нічога не пагражае. Але ніхто ня верыць чыноўнікам, асабліва пасля чарнобыля. Ці могуць яны і цяпер хаваць праўду?
Жыхар Гомельскай вобласці Антон Рудзякоў |
| Яшчэ як могуць хаваць! Хавалі і будуць -- і ніхто праўды не даведаецца! Праўду даведваюцца зь незалежных крыніцаў, а дзе яны ў Беларусі? Таму на праўду можаце не разьлічваць. Вы, можа, даведаецеся яе з Бі-Бі-Сі, са Свабоды, з расейскіх нейкіх крыніц, з украінскіх... |
| [ 18/07/2007 12:52 ] |
| Як вы бачыце будучыню сына Лукашэнкі Віктарв? Што пра яго можаце сказаць? |
| Я ня ведаю яго, як чалавека, але як сына Лукашэнкі – мне яго шкада. Ён зараз атрымаў неймаверны ўзьлёт, і яму балюча, канешне, будзе з усім гэтым разьвітвацца і падаць. Калі ён заслужыць – наступная ўлада разьбярэцца: калі чалавек талковы – ён знойдзе сабе прымяненьне. Я думаю, што за подзьвігі бацькі ён ня будзе адказваць, калі сам сваіх не натворыць. |
| [ 18/07/2007 12:53 ] |
| Сп. Алкаеў. Ці чыталі Вы выказваньне генэрала Навумава наконт запісаў Макара? У інтэрвію "СБ" ён назваў Вас падонкам. Цытата: Ради дешевой сенсации бывший старший офицер, давший присягу, нарушил все этические и служебные нормы. Як бы Вы гэта пракамэнтавалі? Anton |
| Як я магу пракамэнтаваць – хіба тым жа самым адказаць. Ён не адказаў на пытаньне, казаў ён гэта альбо не, а якія там яшчэ этычныя нормы? Я сябе не лічу ні парушальнікам этычных норм, ні прысягі. Калі ён так разумее прысягу – што трэба свайго малодшага былога афіцэра схіляць да злачынства – тады ў нас рознае разуменьне прысягі. Я думаю, у яго будзе магчымасьць сказаць мне ўсё гэта ў вочы – паглядзім. |
| [ 18/07/2007 13:13 ] |
| Добры дзень. Алег Леанідавіч! Гадоў 8 таму Вы мне, тады карэспандэнтцы "Народнай волі", рабілі "экскурсію" на Валадарцы. Вадзілі па камэрах, давалі пагаварыць з зэкамі, нават у "глазок" камэры для сьмяротнікаў давалі заглянуць, вадзілі ў лазарэт і пусты бокс для замежнікаў, частавалі крэпкай гарбатай.... А наколькі цяпер адкрытыя для прэсы тыя, хто цяпер кіруе Валадаркай? І як Вы лічыце, што трэба найперш зрабіць, каб умовы ўтрыманьня ў Пішчалаўскім замку сталі лепшымі? Скараціць вязьняў, зрабіць рамонт, даваць больш спатканьняў, колькі чалавек павінна быць у адной камэры ды іншае. напэўна ж Вы бывалі ў нямецкіх турмах на экскурсі, бачылі відавочную розьніцу... З павагай, Ганна |
| Я пазнаў Ганну Соўсь. Той час быў пэрыядам галоснасьці, нетыповым – я крыху выйшаў за межы сваёй кампэтэнцыі тады, але да мяне з разуменьнем ставіліся і кіраўнікі Камітэту выкананьня пакараньняў, і ў пракратуры не перашкаджалі, ды і я вялікай шкоды ў гэтым, дарэчы, ня бачыў. Што нам удалося тады? У той пэрыяд мы ў Менскім сьледчым ізалятары першымі ўвялі перадачу 30 кг для асуджаных – замест 8-мі. Цяпер гэта прыжылося ўжо і ўведзена ў крымінальна-працэсуальны кодэкс, а тады зь вялікай вайной з маімі ўласнымі калегамі нам удалося ў Менску гэта прабіць.
У турмах нямецкіх я ня быў, але гаварыў зь людзьмі, якія там сядзелі, ды і па тэлебачаньні тут часта паказваюць. Гэта турма гатэльнага тыпу, толькі за тэрыторыю выйсьці ня можаш, і на ноч закрываецца.
|
| [ 18/07/2007 13:14 ] |
| в новой белорусии вы хотите кокйнебудь пост |
| Не хачу. Я хачу быць пэнсіянэрам. Я нічым іншым займацца не магу, як служба ў карных органах, але я, папраўдзе, ужо крытычна да сябе падыходжу: ці змагу я быць аб'ектыўным? Я баюся, каб мая служба не перасла ў нейкую помсту – так што, думаю, абыйдуцца без мяне. Складана зламаць у сабе псыхалягічны бар'ер, а гэта вялікая небясьпека. |
| [ 18/07/2007 13:24 ] |
| Здравствуйте. Возвращаясь к первому вопросу.
Ваше отношение к Милинкевичу и движению "за свободу". Вы сами - ближе к западу или к России? Ваше отношение к Путину. Ну и наконец, когда режим рухнет (ваше мнение)? |
| Што да Мілінкевіча і руху "За Свабоду" – я лічу, што гэта пазытыўная зьява ў Беларусі, яна мае нейкую навізну.
Я не цягнуся ні да Захаду, ні да Расеі. Хаця я захоплены заходняй цывілізацыяй – заходнім грамадзкім ладам. Тут проста выконваюцца правы чалавека. А сацыяльнае забесьпячэньне – нам і ня сьнілася. Мы ўсё камунізм будавалі, а тут ён пабудаваны ўжо даўно, і ніхто сябе ў грудзі ня б'е і прэзыдэнта ня хваліць – толькі лаюць. Маё стаўленьне да Пуціна? Ён не зьяўляецца кіраўніком нашай дзяржавы, таму ў мяне стаўленьне да яго не сфармаваліся.
Наконт рэжыму: сам па сабе ён ніколі не абваліцца. Таму што калі яго не чапаць – на зьмену прыйдзе наступны кіраўнік з гэтай жа абоймы. Рэжым павінна зьнесьці хваля народнага абурэньня, больш ніяк.
|
| [ 18/07/2007 13:34 ] |
| Помоему идея насчет снять фильм по мотивом вашей книги очень хорошая идея. Только фильм надо снять не документальный, а художественный (по типу голивудских).
Тогда милионы узнают правду, причем в Белоруси. |
| Прапановы зьняць фільм паступалі і паступаюць. Якога фармату – залежыць ад рэжысэра, але спачатку патрэбен сцэнар. Пакуль прапановы напісаць сцэнар да мяне не паступала. Паступіць – будзем глядзець, я нічога супраць ня маю. Хаця мне гэтая слава ўжо надакучыла такая дурная: чамусьці ўсе хочуць толькі чорны бок майго жыцьця падняць і выцягнуць... А між тым ёсьць і сьветлае. Дарэчы, зь некалькіх дзясяткаў тысяч зьняволеных, якія ведаюць мяне асабіста, ніводзін не знайшоў падставы сказаць нешта абразьлівае ў мой бок. Я дагэтуль за мяжой сустракаюся з крымінальнікамі, якія ў мяне сядзелі. У любы час я да іх магу зайсьці, яны да мяне, я нават у іншыя краіны ежджу часам на сустрэчы. Такі ў мяне лёс: я толькі праз турму з усімі знаёмы, на жаль. Так што і сьветлыя плямы ў маім жыцьці зьвязаныя з турмой. Тыя людзі, якіх я ў свой час прыгнятаў – ацанілі мяне як чалавека, як мужчыну, як афіцэра. |
| [ 18/07/2007 13:37 ] |
| Калі зменіцца ўлада, ці прыедзіце жыць у Беларусь? |
| [ 18/07/2007 13:47 ] |
| И сколько Вы, уважаемый палач, лично убили приговоренных к смерти? |
| Асабіста я нікога не забіў, хаця за тое, што паважаны – дзякуй. А колькі было пакарана – статыстыка ёсьць. Па-мойму, у маю бытнасьць было расстраляна 134 чалавекі, я пра гэта ўжо пісаў. |
| [ 18/07/2007 13:56 ] |
| Завяршаем нашу онлайн-канфэрэнцыю. Вэб-рэдактар. |
| Алег Алкаеў: Я вельмі ўдзячны ўсім, хто задаў пытаньні, у тым ліку і не зусім прыемныя - за неабыякавасьць, за зацікаўленасьць. Я бачу, што зацікаўленасьць працэсамі ў Беларусі ў людзей ёсьць. Я гатовы супрацоўнічаць у тых межах, у якіх магу - камэнтаваць і асьвятляць тое, што мне бачна, што мне зразумела, тое, пра што я магу гаварыць. |
|
 |
![[ svaboda logo ]](http://www.svaboda.org/images/left-banner.gif)
![[ svaboda logo ]](http://www.svaboda.org/images/banner.gif)
![[ svaboda logo ]](http://www.svaboda.org/images/right-banner.gif)
![[ svaboda logo ]](http://www.svaboda.org/images/left-bar-nav.gif)
![[ svaboda logo ]](http://www.svaboda.org/images/right-bar-nav.gif)
![[ svaboda logo ]](http://www.svaboda.org/images/left-bar-nav2.gif)
![[ svaboda logo ]](http://www.svaboda.org/images/right-bar-live.gif)
