RFE/RL |
Серада, 8 Сакавіка 2000 |
Сёньня |
Званок у Нямеччыну. Мы пытаемся ў Ірыны Быкавай як гэта – быць жонкай Васіля Быкава. (Быкава: ) “Як быць жонкай Васіля Быкава? Па-рознаму, па-рознаму”. (Карэспандэнт: ) “Што вы любіце разам рабіць?” (Быкава: ) “Кампутар у нас цяпер ёсьць, і наша занятак – яго засвойваць. Ён новы, нейкая новая мадыфікацыі, і мы па чарзе сядзім ля яго, авалодваем. Гэта – нашая цяпер справа”. (Карэспандэнт: ) “Я гаварыла з жонкай Зянона Пазьняка, і яна гаварыла, што Зянон Станіслававіч вельмі таленавіты ў складаньні букетаў. А Васіль Уладзімеравіч?” (Быкава: ) “Васіль Уладзімеравіч? Мы зь імі сёньня троху прайшліся, тут крокусы расквітнелі. Ён сарваў кветку і падараваў мне. А наогул, Васіль заслугоўвае самых добрых словаў. Ён вельмі добры чалавек, складаны, але цудоўны. Ха-ха, ён стаіць побач і кажа, што ён з мухамі ў носе. Гэта ў яго так на вёсцы кажуць”. (Карэспандэнт: ) “А які галоўны падарунак, нейкі традыцыйны?” (Быкава: ) “Ён сам. Галоўны падарунак – сам Васіль”. Гутарыла Вольга Караткевіч, Прага
|
Радыё СВАБОДА |
© 1995-2000 Radio Free Europe / Radio Liberty, Inc.,
All Rights Reserved.
http://www.rferl.org |