|
Пыл
Чаго добрага, а пылу беларусам заўсёды хапала досыць. Пыльныя
сьцяжыны-дарогі, пыльныя пятачкі-вулачкі, пыльныя ляды, палеткі ды гэтыя
самыя выратавальныя соткі.
А яшчэ беларусам пускалі слоўны пыл у вочы, пудрылі мазгі розныя
дабрадзеі. Дасталося народу і пылу лягернага. Пыл той, тыя
попел і прах балюча стукаюць у нашыя сэрцы.
Выпала на долю беларусу зьведаць больш чым каму-небудзь і пылу
радыёактыўнага, чарнобыльскага, гэтых самых альфа- і бэта- часьцінак, так
званых часьцінак гарачых. Мабыць, меў рацыю паэт, калі пэсымістычна зазначыў:
Змагацца з пылам –
Тое, што быць Пірам,
Сілаў усё меней,
А пылу ўсё многа:
Пірава перамога.
Ды з другога боку, момант ісьціны надыходзіць тады, калі асядае пыл.
Анатоль Вярцінскі
|
