|
Ганьба
Ганьба – паходзіць ад аднаскладовага слова-кораня “ган”. Ган
– гэта нешта дрэннае, нізкае, агіднае. Ганьба, згана, погань. Адпаведныя
дзеясловы – ганіць, ганьбіць, ганьбаваць.
Найгоршае кляймо – кляймо ганьбы. Кляймо, якое не змываецца.
Нават, пры зьмене рэжыму, нават, з цягам часу.
Ганьба – антыпод славія, гонару, годнасьці, сумленнасьці, прынцыповасьці,
маральнасьці, вернасьці свайму чалавечаму прызначэньню і сыноўскім абавязкам
перад бацькамі й Бацькаўшчынай.
Лепш са славаю памерці, як жыць з ганьбаю пад ярмом, – усклікнуў
у адным са сваіх раньніх вершаў Пятро Глебка.
Непрыняцьце ярма, няволі, як ганебнага для чалавека становішча,
набыло сёньня ў нашай краіне на пераломным этапе гістарычнага шляху асаблівую
надзённасьць. І ня дзіва што пад час грамадзкіх акцый пратэсту столькі,
з той жа экспрэсіяй, хоць і зь іншым, мінусавым эмацыйным знакам,
гучыць побач з воклічам “Жыве Беларусь!”, гэтае выразнае, моцнае, ёмістае
слова – ганьба.
Анатоль Вярцінскі
|
