RFE/RL |
Байка
Ходзіць Бай па сьцяне ў чырвоным жупане: "Баіць ці не?" Карціць жа выгукнуць: "Бай!" Баю ж таго толькі й трэба -- бае сабе ды бае несусьветныя прыдумкі. Ён жа ж гаварун-пустамеля. А слоўнік вызначае яшчэ дакладней: "Баіць -- вядзьмарыць, гаварыць, заварожваць". Праўда, ці ня ў кожнай байцы мараль чутная. Навучае Бай розуму. Мякка сьцеле -- жорстка спаць. На самрэч, хоць і прыйшло слова байка ад захаду, з польскае мовы, але ж акрасу прыдбала ўсходнюю. У нас баяў цяпер не пералічыць -- як у Сярэдняй Азіі -- бай на баі сядзіць ды баем паганяе. Закалыхвае нас, прылюльвае -- баю-бай -- самы вялікі й мудры Бай у Беларусі. Дарэчы, байкаю яшчэ ж завецца й мяккая тканіна з прыгладжаным ворсам. І саматканая спадніца. І маладзёвыя апранкі, падобныя да спартовых кашуляў. Здаецца, мы ўсе ўрасьлі ў байкі -- у байкавыя пялюшкі, коўдры, байкавыя нагавіцы, сукні, ды байкавыя супэрабяцанкі нашага Бая ў чырвоным жупане. Ходзіць Бай па сьцяне... А калі ж ён зваліцца? Антаніна Хатэнка
|
Радыё СВАБОДА |
© 1995-1999 Radio Free Europe / Radio Liberty, Inc.,
All Rights Reserved.
http://www.rferl.org |