Ва ўсім слоўніку сьвятаў, якія называюцца сёньняшнім нашым словам, само гэтае слова - Каляды - самае нерэлігійнае, самае народнае, амаль нехрысьціянскае.  Яно й ня дзіва - бо слова Каляды вядзе радавод ад рымскіх "календаў" - вясёлых паганскіх сьвятаў на пачатку кожнага месяца.

Таму розныя цэрквы нашыя наагул спрабуюць яго пазьбягаць - яны кажуць Нараджэньне Хрыстова, Ражаство, Раздво, Раство.

Слова Каляды ёсьць бадай што ва ўсіх славянскіх мовах, але значыць яно там пераважна толькі вясёлую й забаўную частку сьвята - звычай калядаваньня і самыя песьні, што пры гэтым сьпяваюцца.  Затое літоўскі назоў "каледос", запазычаны ў беларусаў, захоўвае ў нашых суседзяў увесь багавейны арэол сьвятасьці.

А для беларусаў Каляды - лішняя нагода парадавацца.  Нашы людзі казалі: Калядкі - вясёлыя сьвяткі: бліны ды аладкі.  Што яшчэ чалавеку трэба для шчасьця?

Сяргей Шупа, Вільня