news programs realaudio contact archive
      Курапаты
    Выбары 2001
    Праскі акцэнт
    Экспэртыза свабоды
    Эканоміка
    Правы чалавека
    Міжнародны аддзел
    Рэгіёны

      Палітычная геаграфія
    На доўгім шляху
    Выкраданьне
    Беларусі

    Мэдыі
    Ёнас, Яніс, Янка...
    Беларускі Iнтэрнэт
    Суайчыньнікі
    У сьвет на заробкі
    Карлаў мост

    Вострая брама
    Беларуская
    Aтлянтыда

    Вольная студыя
    Краіна М
    Залаты фонд

      Сымбаль веры
    Агляд пошты
    Дазвол на выезд
    Здароўе
    Галерэя "Свабоды"

  


    Час і Хвалі
    Realaudio
    Аўдыё-архiў


    RFE/RL Newsline
    Weekday Magazine
    PBU Report
    RFE/RL Homepage
    Reprints



20 Сьнежня 2001
 
АКЦЫЯНАВАНЬНЕ ХІМІЧНЫХ ГІГАНТАЎ ВЫКЛІКАЕ ТРЫВОГУ
Горад вялікай хіміі Наваполацк зь непрыхаванай насьцярогай чакае акцыянаваньня сваіх асноўных прадпрыемстваў. Каталізатарам трывожных настрояў стаўся ўчорашні выступ па Беларускім тэлебачаньні Аляксандра Лукашэнкі.
 
Вінцэсь Мудроў, Наваполацк
 
Чуткі пра магчымае акцыянаваньне тутэйшага нафтахімічнага комплексу лунаюць у паветры ўжо ня першы год, і вось, нарэшце, пасьля ўчорашняга выступу кіраўніка дзяржавы, дзе было недвухсэнсоўна заяўлена пра неабходнасьць такога кроку, стала зразумела: працэс пайшоў.

Прыкладна месяц таму ў Менску адбылася нарада, дзе прысутнічалі кіраўнікі вытворчых аб'яднаньняў "Нафтан", "Палімір" і наваполацкай цеплаэлектрацэнтралі, а таксама службоўцы Міністэрства эканомікі ды канцэрну "Белнафтахім".

На нарадзе была зацьверджаная схема стварэньня новай вытворчай структуры, у склад якой мусяць увайсьці ўсе тры вышэйзгаданыя наваполацкія прадпрыемствы. Мяркуецца, што аб'яднаньне вытворчых гігантаў дазволіць усталяваць спрыяльныя ўнутраныя цэны на сыравіну і, адпаведна, зьнізіць тарыфы на электраэнэргію. Вось гэтае магутнае нафтахімэнэргетычнае аб'яднаньне і павінна быць акцыянаванае.

Пры гэтым, як вынікае са словаў кіраўніка дзяржавы, будуць захаваныя працоўныя калектывы, сацыяльная інфраструктура, гарантаванае пастачаньне сыравіны і захаваны за дзяржаваю кантрольны пакет акцыяў.

На маю просьбу пракамэнтаваць такія сьцьверджаньні адзін з наваполацкіх камандзіраў вытворчасьці адказаў ляпідарна: прапанаваная схема ідэальная, а таму нязбытная. Таму, што новыя гаспадары набудуць ня толькі асноўную вытворчасьць, але й сацыяльную інфраструктуру, у Наваполацку ніхто веры не дае.

Між тым, той жа "Палімір" мае на сваім балянсе трамвайнае дэпо, Палац культуры і спорту, прафілякторыі ды іншыя аб'екты. Што зь імі рабіць — ніхто ня ведае.

Ніхто не дае веры і таму, што ў выніку акцыянаваньня ўдасца пазьбегнуць масавых скарачэньняў работнікаў, хаця ў дадзеным выпадку магчымы апрабаваны варыянт, калі пры захаваньні ранейшае колькасьці рабочых і службоўцаў будзе рэзка зьніжаны ўзровень заработнай платы і, нарэшце, ніхто не дае веры таму, што да нас прыйдзе заходні капітал, бо тут для яго неспрыяльны падатковы ды палітычны клімат.

Адзіны, хто можа сёньня стаць саўладальнікам нафтахімічнага комплексу — і тут у новапалачанаў няма сумненьняў — гэта расейскія алігархі. Зрэшты, яны ўжо прыйшлі й праводзяць актыўныя перамовы на мясцовым узроўні. Апошнія такія перамовы, прычым у атмасфэры строгай канфідэнцыйнасьці, адбыліся на пачатку сьнежня ў нафтанаўскім дзіцячым лягеры "Камэта". У Наваполацк, са сваёй аховай і на сваіх "мэрсэдэсах" прыяжджалі прадстаўнікі нафтавай кампаніі "ЛУКойл".


archive
  skip it
www.svaboda.org is © 2001 Radio Free Europe/Radio Liberty, Inc. All Rights Reserved.