news programs realaudio contact archive
      Курапаты
    Выбары 2001
    Праскі акцэнт
    Экспэртыза свабоды
    Эканоміка
    Правы чалавека
    Міжнародны аддзел
    Рэгіёны

      Палітычная геаграфія
    На доўгім шляху
    Выкраданьне
    Беларусі

    Мэдыі
    Ёнас, Яніс, Янка...
    Беларускі Iнтэрнэт
    Суайчыньнікі
    У сьвет на заробкі
    Карлаў мост

    Вострая брама
    Беларуская
    Aтлянтыда

    Вольная студыя
    Краіна М
    Залаты фонд

      Сымбаль веры
    Агляд пошты
    Дазвол на выезд
    Здароўе
    Галерэя "Свабоды"

  


    Час і Хвалі
    Realaudio
    Аўдыё-архiў


    RFE/RL Newsline
    Weekday Magazine
    PBU Report
    RFE/RL Homepage
    Reprints



24 Сьнежня 2001
 
МЭР Н’Ю-ЁРКУ, РУДОЛЬФ ДЖУЛІАНІ СТАЎ ЧАЛАВЕКАМ ГОДА ПАВОДЛЕ ТIME
Амэрыканскі часопіс Тime ўжо шмат дзесяцігодьдзяў у канцы кожнага сьнежня вызначае чалавека года. Паводле меркаваньня часопісу чалавекам 2001 году стаў Рудольф Джуліані, мэр Н’ю-Ёрку. “Мэрам сьвету” назваў яго Тime.
 
Юры Дракахруст, Прага
 
Калі 11 верасьня сымбалі Амэрыкі – вежы-блізняты Ўсясьветнага гандлёвага цэнтру – былі ахутаныя дымам і агнём, мэр Н’ю-Ёрку Рудольф Джуліані, паводле ягоных словаў, прыгадваў фразу Ўінстана Чэрчыля, сказанаю напачатку другой Усясьветнай вайны: “Я не абяцаю вам нічога, апрача крыві, працы, поту й сьлёзаў”.

Тime прыгадвае надзвычайную, звышчалавечую энэргію кіраўніка Н’ю-Ёрку ў тыя жахлівыя гадзіны і дні. Менавіта ягоная рашучасьць, ягоная мужнасьць – адмысловы штаб мэра знаходзіўся літаральна побач з месцам катастрофы – у значнай ступені ўратавалі сытуацыю, дазволілі пазьбегнуць панікі. Аднак часопіс адзначае і больш глыбокую ролю, што адыграў для Амэрыкі мэр Н’ю-Ёрку.

Як такой панікі не было ані ў Амэрыцы, ані нават у Н’ю-Ёрку – быў
шок, была пэўная разгубленасьць перад пачварным выклікам. Людзі чакалі слова. “У гэты дзень Джуліані стаў голасам Амэрыкі,” – піша Тime. Звычайна жорсткі, не надта эмацыйны, у гэтыя дні мэр Н’ю-Ёрку знайшоў словы смутку і мужнасьці, якія дапамаглі Амэрыцы перажыць гэты боль, надалі волю і ўпэўненасьць.

Тime прыгадвае, што менавіта ў дзень амэрыканскай трагэдыі ў Н’ю-Ёрку прайшоў першы раўнд выбараў новага кіраўніка гораду, якія падвялі вынік двум тэрмінам праўленьня Джуліані. Паводле часопісу, калі б не 11 верасьня, у народнай памяці ён застаўся б добрым мэрам, але складаным чалавекам. Скарачэньне злачыннасьці на дзьве траціны, шырокамаштабнае будаўніцтва, паляпшэньне дабрабыту больш чым паўмільёна жыхароў гораду – такія вынікі праўленьня Джуліані. Але н’ю-ёркцы памяталі і няспынныя скандалы мэра з палітычнымі апанэнтамі, з мэдыямі, нарэшце, з уласнай жонкаю, якія выплюхваліся на экраны тэлебачаньня.

10 верасьня здавалася, што з гэткімі спрэчнымі ацэнкамі ён увойдзе ў амэрыканскую гісторыю. Але прыйшоў дзень 11 верасьня, і падалося, што быццам усё жыцьцё Рудольф Джуліані рыхтаваўся да гэтага дню. Дарэчы, нават лібэральныя амэрыканскія выданьні, не заўважаныя ў сымпатыях да мэра, іншымі словамі напісалі тое ж самае: нават хібы ягонага характару сталіся дарэчнымі ў гэты дзень.

Time адзначае, што цяпер Рудольф Джуліані, Руды, як называюць яго, застанецца ў гісторыі места, як найвялікшы мэр, больш славуты нават, чым Фярэлла Ля Гардыя, які кіраваў горадам у часе Вялікай дэпрэсіі. А біёграф Джуліані Рой Джэнкінс рэзюмаваў ролю мэра гэткімі словамі: “Джуліані здолеў зрабіць тое, што зрабіў Чэрчыль жахлівым летам 1940 году: ён здолеў стварыць ілюзыю, што мы абавязаныя перамагчы”.


archive
  skip it
www.svaboda.org is © 2001 Radio Free Europe/Radio Liberty, Inc. All Rights Reserved.