news programs realaudio contact archive
      Курапаты
    Выбары 2001
    Праскі акцэнт
    Экспэртыза свабоды
    Эканоміка
    Правы чалавека
    Міжнародны аддзел
    Рэгіёны

      Палітычная геаграфія
    На доўгім шляху
    Выкраданьне
    Беларусі

    Мэдыі
    Ёнас, Яніс, Янка...
    Беларускі Iнтэрнэт
    Суайчыньнікі
    У сьвет на заробкі
    Карлаў мост

    Вострая брама
    Беларуская
    Aтлянтыда

    Вольная студыя
    Краіна М
    Залаты фонд

      Сымбаль веры
    Агляд пошты
    Дазвол на выезд
    Здароўе
    Галерэя "Свабоды"

  


    Час і Хвалі
    Realaudio
    Аўдыё-архiў


    RFE/RL Newsline
    Weekday Magazine
    PBU Report
    RFE/RL Homepage
    Reprints



10 Сьнежня 2001
 
Ці дапаможа Інтэрнэт прывабіць турыстаў у Беларусь?
 
Віталь Цыганкоў
 
Турыстычная галіна, бадай, адна з самых неразьвітых у Беларусі. Краіну наведваюць усяго некалькі дзясяткаў тысячаў замежных турыстаў штогод, нават самі беларусы мала ведаюць пра архітэктурныя адметнасьці сваёй зямлі. Аднак пры гэтым беларускія Інтэрнэт-сайты, прысьвечаныя падарожжам, вандроўкам і турызму, выглядаюць нашмат больш прывабнымі і прыцягальнымі чым, напрыклад, рэклямныя брашуры беларускіх санаторыяў і дамоў адпачынку.

Інтэрнэт і тут пачынае абганяць рэчаіснасьць. І гэта ня дзіва, бо сайты пра падарожжы робяцца энтузіястамі, для якіх вандроўкі па Беларусі – любімае і прыемнае хобі, а не нудотная праца. Адзін з такіх праектаў – “Беларусь у чатыры нагі” http://www.the4feet.com – прыцягвае ўвагу і нефармальнай падачай матэрыялаў, і наяўнасьцю ў аўтараў пэўных літаратурных здольнасьцяў.

Аўтары праекту вось ужо больш году вандруюць па галоўных архітэктурных адментнасьцях Беларусі – потым падарожныя нататкі і фотаздымкі замкаў ды касьцёлаў зьяўляюцца на сайце. Гаворыць кіраўнік праекту Андрэй Барашка.

(Барашка: ) “Праект наагул, і сайт у тым ліку вырасьлі з хобі, хобі, якое зьявілася яшчэ са школнага часу, першых курсаў унівэрсытэту. Але зараз на самой справе ў нас ёсьць ужо першая структура, у якой працуюць як “ногі”, так і “галовы”. І вось гэтыя “галовы” ўжо распрацоўваюць сайт на досыць прафэсыйным узроўні”.

Андрэй Барашка навучаецца на факультэце міжнародных дачыненьняў БДУ на адздзяленьні міжнароднага турызму. Таму, ён, безумоўна, ведае пра незайздросны стан турызму ў Беларусі. Як у такой сытуацыі сайт “Беларусь у чатыры нагі” можа стаць на прафэсійны ўзровень? Няўжо аўтары праекту спадзяюцца на наплыў замежных турыстаў альбо на тое, што самі беларусы пачнуць больш актыўна езьдзіць па краіне?

(Барашка: ) “Асабіста маё бачаньне сытуацыі ў тым, што нават пры сёньняшнім бядотным і гаротным стане беларускага турызму хапае тых момантаў, на якія трэба зьвяртаць увагу. За 10 гадоў незалежнасьці Беларусі шмат чаго было па-за ўвагаю як уладаў, так і ўсяго грамадзтва. Беларусь дагэтуль зьяўляецца “невядомай Атлянтыдай” у міжнародным турызьме – і гэта працягваецца 11-ы год. Лічу, што наш праект можа працаваць як на ўнутраны рынак, так і на вонкавы”.

Можна сказаць, што сайт “Беларусь у чатыры нагі” працуе на пэрспэктыву. Нягледзячы на сёньняшні стан турызму ў краіне, у аўтараў праекту пляны проста грандыёзныя. Яны не жадаюць заставацца на ўзроўні хобі і хочуць ісьці ў бок стварэньня сур’ёзнага і нават міжнароднага праекту.

(Барашка: ) “У нас зьявяцца праекты па суседніх краінах – “Расея ў чатыры нагі, Украіна, Польшча…” Гэтыя праекты адпаведна будуць перакладзеныя на родныя мовы гэтых дзяржаваў, і зьявіцца гэткая мультылінгвістычнасьць. Але гэты ўсе пакуль што ў плянах, і казаць дакладна, калі зьявяцца беларускамоўныя, англамоўныя вэрсіі старонак, я пакуль не магу. Бо тут паўстае пытаньне матэрыяльнага забесьпячэньня праекту, бо для адпаведнага і дакладнага перакладу патрэбныя фінансавыя сродкі”.

Вы сказалі, што далей будуць іншыя краіны – “у чатыры нагі”. Ці азначае гэта, што вы прайшлі ўжо ўсю Беларусь, і ня бачыце, куды далей ісьці?

(Барашка: ) “Не. У нас яшчэ заплянавана 5-6 марштураў па архітэктуры Беларусі, засталося знайсьці час і сродкі, каб зрэалізаваць гэтыя задумы. Потым некаторыя з нас будуць займацца замежнымі праектамі – мы былі ў Польшчы, праехаліся ад Ольшчана да Гданьска, наведалі Кіеў, Смаленск. Аднак Беларусь застанецца цэнтральным праектам, будуць вынаходзіцца новыя маршруты, аб’екты – напрыклад, дахрысьціянская гісторыя Беларусі, этнаграфія, паркавая архітэктура і г.д. Беларускі праект застанецца галоўным на нашым сайце”.

У суботу, 8 сьнежня, у Інстытуце вышэйшай адукацыі Беларускага дзяржаўнага універсытэту афіцыйна адкрыўся першы ў Беларусі цэнтар інтэрнэт-адукацыі. Асноўнае ягонае прызначэньне – навучыць школьных настаўнікаў выкарыстоўваць інфармацыйныя тэхналёгіі ў прафэсійнай дзейнасьці і, такім чынам, падвысіць узровень адукацыі. Тэму працягне наш менскі карэспандэнт Ягор Маёрчык.

(Маёрчык: ) “Учора першыя 40 настаўнікаў атрымалі дыплёмы, якія сьведчаць пра тое, што яны пасьпяхова скончылі курс інтэрнэт-адукацыі. Новы цэнтар, які абсталяваны сучаснымі кампутарамі і вылучаным каналам сувязі, плянуе штогод навучаць кампутаровай і сеткавай пісьменнасьці больш за тысячу настаўнікаў. Пра гэта паведаміў ягоны дырэктар Уладзімер Курбацкі”.

(Курбацкі: ) "Галоўная мэта нашага праекту – гэта навучыць настаўнікаў агульнаадукацыйных школаў скарыстоўваць магчымасьці інтэрнэту ў адукацыйных мэтах. Настаўнікі напоўніцу могуць выкарыстоўваць інтэрнэт, бо цяпер ужо хапае адукацыйных сайтаў, зь якіх можна браць нейкую інфармацыю і навучаць дзяцей. Такім чынам сетка становіцца вялікай бібліятэкай. Склад нашых навучэнцаў даволі разнастайны. Тут настаўнікі розных спэцыяльнасьцяў з усёй краіны. Узровень валоданьня кампутарам не аднолькавы. Адсюль і вынікае асаблівасьць праграмы навучаньня. Мы падзялілі ўдзельнікаў на чатыры групы ў залежнасьці ад таго, на колькі яны "прасунутыя" у сфэры інфармацыйных тэхналёгіяў. Той, хто нічога ня ведае, пачынае вывучаць кампутары ад пачатку, а другі тыдзень – знаёміцца з інтэрнэт тэхналёгіямі. Ну а той, хто ўжо мае досьвед, працуе з старонкамі, пошукавымі сістэмамі і нават вучыцца ствараць уласныя сайты".

(Маёрчык: ) “Беларускі цэнтар інтэрнэт-адукацыі стварылі пры падтрымцы ўраду краіны і Беларускага дзяржаўнага унівэрсытэту. Спадар Курбацкі паведаміў яшчэ адну цікавую акалічнасьць”.

(Курбацкі: ) "Гэткі праект зрэалізаваны нафтавай кампаніяй ЮКАС у шэрагу рэгіёнаў Расеі. Вясной яна прапанавала адкрыць аналягічны цэнтар у Беларусі. Але я не скажу, што тут задзейнічаны толькі грошы ЮКАСу. Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт вялікую суму ўклаў і будзе яшчэ ўкладваць. А ЮКАС выступае ў ролі мецэнату. У нас будуецца зьвяз з Расеяй і таму называць нашых партнэраў замежнай структурай, мне падаецца, не карэктным".

Матэрыял пра адкрыцьцё Інтэрнэт-цэнтру перадаў Ягор Маёрчык. Што да ўдзелу расейскай кампаніі ЮКАС, то гэта выглядае як добры рэклямны і маркетынгавы крок. Гледзячы па ўсім, вялікіх грошаў гэтая акцыя не патрабуе, затое мае даволі гучны грамадзскі рэзананс. Так што пранікненьне расейскага капаіталу ў Беларусь, пра якое зараз так шмат гаворыцца, можа адбывацца і такім чынам – празь інтэрнэт.


Чым адрозьніваецца рэгіянальнае інтэрнэт-жыцьцё ад сталічнага? Гарадзенскі сайт “У Міхельсона” http://michelson.by.ru, які толькі пачынае разгортвацца, прыцягвае ня толькі сваёй арыгінальнай назвай. Сайт прысьвечаны культурным і музычным навінам рэгіёну. Праект “У Міхельсона” робіць моладзевая грамадзская ініцыятыва з аднаймённай назвай, якая займаецца арганізацыяй канцэртаў ды іншых музычных і культурных акцыяў. З кіраўніком праекту Андрэям Мялешкам мы гаворым пра адрозьненьне Інтэрнэту ў правінцыі і ў сталіцы.

(Цыганкоў: ) “Ці многа ёсьць гарадзенскіх сайт, які робяць самі гарадзенцы пра жыцьцё свайго рэгіёну?”

(Мялешка: ) “Якраз сёньня я шукаў сайты, зьвязаныя з Гародняй. Можна сказаць, што з кожным днём гэтая колькасьць павялічваецца. Кожны тыдзень зьяўляецца па некалькі новых сайтаў – пачынаючы ад маладых сем’яў і заканчваючы грамадзкімі арганізацыямі і маладзёвымі ініцыятывамі”.

(Цыганкоў: ) “Ці можаце вы параўнаць разьвіцьцё інтэрнэту ў Гародні і Менску? Ці многа людзей валодаюць інтэрнэтам, бавяцца ў сеціве, шукаюць там інфармацыю? Ці ёсьць, на вашую думку, такая выразная рыса – паміж сталіцай і правінцыяй?”

(Мялешка: ) “Розьніца адчуваецца. Напрыклад, у Гародні дзяржаўных Інтэрнэт-кафэ “Белтэлекаму” толькі чатыры. Ёсьць яшчэ Інтэрнэт-цэнтар у Мэдунівэрсытэце, дзе людзі карыстаюцца сецівам за грошы. Таксама тры месцы, дзе прадстаўнікі грамадзскіх арганізацыяў могуць карыстацца інтэрнэтам бясплатна”.

(Цыганкоў: ) “Ці многія , напрыклад, вашыя знаёмыя, бяруць ў Інтэрнэце нейкую інфармацыю, будуюць класныя сайты? Ці адчуваеце вы, што Інтэрнэт стаўся часткай іхнага жыцьця альбо гэта ўсё ж нейкая дзівоса для большасьці гарадзенцаў?”

(Мялешка: ) “Я ня думаю, што гэта дзівоса. Але вельмі мала сярод маіх знаёмых, можа некалькі адсоткаў хіба, карыстаюцца інтэрнэтам, абменьваюцца навінамі і г.д. Гэта ня так разьвіта, як, магчыма, гэта ёсьць у Менску”.


archive
  skip it
www.svaboda.org is © 2001 Radio Free Europe/Radio Liberty, Inc. All Rights Reserved.