|
Як беларускія прасьліцы з кудзеляй памаглі нам у Амэрыцы пашыраць імя Беларусі.
Адбывалася гэта ў штаце Нью-Джэрзы, дзе я пражыла больш за 50 гадоў.
У гэтым штаце, які мяжуе з Нью-Ёркам, жыве шмат эмігрантаў з Беларусі.
На працягу многіх гадоў у нашым штаце ладзіліся розныя этнічыя фэстывалі
і выстаўкі. У іх бралі актыўны ўдзел і мы, беларусы. Калі ладзілася выстаўка
беларускіх народных вырабаў, дык мне даводзілася быць і свайго роду экспанатам.
Сядзела я апранутая ў свой палескі строй – у намітцы, у вышытай блузцы
і ў багатым андараку – з прасьліцай і ткала кудзелю. Прасьці я навучылася
яшчэ ад мамы. Пераважная публіка, амэрыканцы, іколі ў жыцьці ня бачылі
ані прасьліцы, ані кудзелі і зялёнага паняцьця ня мелі, што тут гэтая жанчына
ў народнай вопратцы робіць. Падыходзілі блізенька, прыглядаліся, распытвалі,
рабілі фатаграфіі.
Аднаго разу, калі я нерухома сядзела, адпачываючы, адна амэрыканка палічыла
мяне за манікен і кажа сваім сяброўкам: “Паглядзіце на чучыла”. Калі я
зварушылася, дык яна была вельмі зьнемаршчыная і моцна выбачалася. Некалькі
разоў наведваў наш стэнд наш губэрнатар штату. Нас часта паказвалі па тэлебачаньні,
і шмат хто з наведнікаў выставы распытваўся пра Беларусь, пра мову, культуру,
гісторыю. Прыемна было чуць зацікаўленьне чужых людзей да нашай Бацькаўшчыны.
Калі я сёньня пра гэта ўспамінаю, дык мне здаецца, што частку заслугі
за рэкляму беларускага імя ў Амэрыцы трэба аддаць той маёй прасьліцы з
кудзеляй, якія так працавалі і прыцягвалі да сябе ўвагу.
Надзея Кудасава, Нью-Джэрзы, ЗША
|
