news programs realaudio contact archive
      Курапаты
    Выбары 2001
    Праскі акцэнт
    Экспэртыза свабоды
    Эканоміка
    Правы чалавека
    Міжнародны аддзел
    Рэгіёны

      Палітычная геаграфія
    На доўгім шляху
    Выкраданьне
    Беларусі

    Мэдыі
    Ёнас, Яніс, Янка...
    Беларускі Iнтэрнэт
    Суайчыньнікі
    У сьвет на заробкі
    Карлаў мост

    Вострая брама
    Беларуская
    Aтлянтыда

    Вольная студыя
    Краіна М
    Залаты фонд

      Сымбаль веры
    Агляд пошты
    Дазвол на выезд
    Здароўе
    Галерэя "Свабоды"

  


    Час і Хвалі
    Realaudio
    Аўдыё-архiў


    RFE/RL Newsline
    Weekday Magazine
    PBU Report
    RFE/RL Homepage
    Reprints



19 Сьнежня 2001
 
У КУРАПАТАХ ВАЛАНЦЁРАМ НЕ ХАПАЕ ДРОВАЎ ДЛЯ АЦЯПЛЕНЬНЯ НАМЁТУ
Рэканструкцыю Менскай кальцавой дарогі ля ўрочышча Курапаты сёньня не вялі. Будаўнікі працавалі блізу аўтобуснай станцыі "Зялёны Луг-6". Калі я раніцай прыйшла ў Курапаты, то засьпела толькі аднаго валанцёра — Аляксея "Капэляна". Уначы ў лягеры заставаліся 4 чалавекі.
 
Ганна Соусь, Менск
 
"Капэлян" спрабаваў распаліць буржуйку пры дапамозе саляркі, бо дровы былі сырыя. Паводле Аляксея, праблемы з ацяпленьнем намёту могуць быць сур'ёзныя.

(Аляксей: ) "Будаўнікі мне абяцалі, што зробяць дровы. Яны парэзалі, і можна будзе забраць. Але ж яны сырыя, будуць шыпець, кіпець, а цяпла ня будзе. Нам на суткі патэбны адзін кубамэтар дроваў. Трэба ісьці шукаць сухастой, валіць яго, але ж яго застаецца ўсё менш і менш. Ужо і так эканомім гэтыя дровы. Сёньня ўначы тры разы тушылі буржуйку дзеля эканоміі. Ня зьмерзьлі. Я зьвяртаюся да людзей: мы былі б вельмі ўдзячныя, каб нам дапамаглі з палівам".

Увесь час у Курапатах валанцёраў пільнуе міліцыя. Адна машына з абласным АМОНам стаіць непадалёк ад ляснога масыву, а другая, з гарадзкім — з боку мікрараёну. Звычайна раніцай амонаўцы заходзяць у намёт, каб пералічыць валанцёраў. Апошнім часам Аляксей заўважыў пэўныя перамены ў міліцэйскім дзяжурстве.

(Аляксей: ) "Ужо тыдзень, як гарадзкія стаяць без машыны. Прывозяць двух чалавек, выкідваюць — і мерзьніце поўны дзень. Яны й лазяць вакол Курапатаў".

(Карэспандэнтка: ) "А да вас не заходзяць пагрэцца?"

(Аляксей: ) "Абласныя хай заходзяць, а гарадзкім сюды дарога закрытая".

(Карэспандэнтка: ) "А чым абласныя лепшыя за гарадзкіх?"

(Аляксей: ) "Абласныя душой і сэрцам з намі. Але ж ёсьць загад, і яны нічога зрабіць ня могуць. Яны разумеюць, што гэта трэба ня толькі нам адным, а гэта патрэбна многім — нават і ім, так яны кажуць".

Паводле Аляксей, розьніца паміж гарадзкімі й абласнымі амонаўцамі была бачная яшчэ 8 і 9 лістапада, у часе затрыманьняў.

(Аляксей: ) "У асноўным затрымлівалі адны гарадзкія. Абласныя затрымалі двух ці трох чалавек. Ёсьць у іх такі начальнік Папоў, ён аддаваў некалькі загадаў, ён крычаў на іх і ледзь насільна ня гнаў, толькі тады яны пайшлі. А так стаялі й нават нікога не кранулі. І не зьбівалі, так як зьбівалі гарадзкія".

Размаўляючы з Аляксеем, я заўважаю, што полымя ў буржуйцы амаль гасьне — сырыя дровы ня хочуць гарэць. Аляксей спадзяецца, што неўзабаве нехта прыйдзе ў Курапаты, тады яны разам пойдуць у лес шукаць сухія дровы.


archive
  skip it
www.svaboda.org is © 2001 Radio Free Europe/Radio Liberty, Inc. All Rights Reserved.